هادی ثنایی پور

این تحقیق با هدف ارائه الگوی توسعه کارآفرینی درآموزش وپرورش با رویکرد مهارت آموزی می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و رویکرد کاربردی دارد و روش تحقیق کیفی و از روش تحلیل محتوا می باشد. جامعه آماری شامل اساتید و خبرگان در حوزه توسعه کارآفرینی می باشند و روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع روش نمونه گیری گلوله برفی می باشد. روش و ابزار گردآوری اطلاعات دربخش کیفی بصورت مصاحبه نیمه ساختار می باشد. برای شناسایی مؤلفه های توسعه کارآفرینی با رویکرد مهارت آموزی از روش تحلیل محتوا استفاده شده است؛ برای رتبه بندی مؤلفه های توسعه کارآفرینی با رویکرد نهادی از روش دلفی استفاده شده است؛ برای سطح بندی عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی با رویکرد مهارت آموزی از روش معادلات ساختاری و تفسیری(ISM) استفاده شد. جامعه آماری شامل 950 نفردربخش کمی شامل کارکنان ومدیران آموزش وپرورش ناحیه2مشهدمیباشندکه تعدادحجم نمونه براساس جدول مورگان 274محاسبه شده است روش های آماری برای تجزیه وتحلیل اطلاعات موجود استفاده ارنرم افزارSMART PLSو SPSS20 است.نتایج تحقیق بیانگران است که سازه های ارایه الگوی مهارت آموزی عبارتندازنگرش کارآفرینی وزیرساخت های کارآفرینی وپشتیبانی حاکمیت میباشند وسازه ای مرتبط باتوسعه کارافرینی شامل عملکردکارآفرینی چشم اندازکارآفرینی مدیریت کارآفرینی وتفکراستراتژیک کارافرینی فرهنگ کارآفرینی می باشند.نتایج مدل ساختاری نشاندهنده ارتباط مثبت وقوی پشتیبانی حاکمیت ومهارت آموزی باضریب 231/0وآزمونt365/2وارتباط مثبت ومعناداری مدیریت کارآفرینی وفرهنگ کارافرینی بامهارت آموزی دارد.همچنین ارتباط متوسط بین عملکردکارآفرینی ومهارت آموزی وجوددارد.

مسئله اقتصاد سبز، یکی از چالش های نوین کارآفرینان و صاحبان کسب وکارها می باشد که ریشه های آن در مفهوم توسعه پایدار نهفته است. توجه به ابعاد زیست محیطی در کنار ابعاد اقتصادی، مفهوم کارآفرینی پایدار را بسط داده و بر این اساس، تولید محصولات و خدمات پایدار با تکیه بر نوآوری های زیست محیطی، سرلوحه نظام های پیشرفته می باشد. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع توسعه کارآفرینی سبز در فرآیند فرآوری محصولات صنعت سنگ ایران می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی بود که با استفاده از روش آمیخته اکتشافی طی دو فاز کیفی و کمی انجام شد. در فاز کیفی، با بهره مندی از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان، تعداد 28 مانع شناسایی و در قالب هفت دسته اصلی، دسته-بندی شدند. در بخش کمّی پژوهش نمونه آماری شامل 180 نفر از کارشناسان و کارآفرینان در صنعت سنگ ایران بودند و با استفاده از پرسشنامه، و بهره-مندی از روش تحلیل عاملی و تحلیل واریانس، عوامل اصلی و متغیرهای وابسته به هر عامل تحلیل شدند. نتایج نشان داد موانع آموزشی 21.261 درصد از کل واریانس متغیرها را به خود اختصاص داده و بیشترین تاثیر و اهمیت را در توسعه کارآفرینی سبز در فرآوری محصولات صنعت سنگ ایران دارد. پس از آن، موانع حمایتی و تشویقی، با 12.052، موانع فناورانه با 11.615 و موانع زیرساختی با 9.822، موانع قانونی با 4.023، موانع ترویجی و تبلیغی با 3.712 و موانع مدیریتی با 3.684 درصد از کل واریانس متغیرها، در رتبه های بعدی قرار گرفتند. در انتهای پژوهش پیشنهادهایی با توجه به نتایج تحقیق ارائه شد.