حوریه مرادی

قیمت ­گذاری و بازاریابی محصولات از مهمترین سیاست­ های کشاورزی است که در ایران به ندرت به طور صحیح از آن استفاده می­شود. اغلب مزارع و واحدهای تولیدی در ایران بعد از تغییرات نظام بهره­ برداری و اصلاحات ارضی، با چالش­ هایی همچون نظام نامناسب قیمت­ گذاری، توزیع محصولات در بازار و کاهش سهم دریافتی روستاییان از قیمت مصرف­ کننده مواجه گردید. از این­ رو، مقاله حاضر با هدف بررسی حاشیه بازاریابی محصولات کشاورزی ایران در بازه زمانی 20 ساله (97ـ 1377)، براساس روش تحقیق روایتی و فراتحلیلی و ارائه چارچوب اقتضایی با فن توصیفی ـ تحلیلی و کاربردی طراحی شد. بدین ­منظور، پس از ارزیابی دقیق پایگاه‌های مختلف اطلاعاتی داخلی در نهایت 50 مطالعه منتشر شده مورد تأیید قرار گرفت که از این میان، تنها 18 مطالعه (31 محصول) به دلیل در دسترس بودن مقاله کامل برای تشکیل جدول فراتحلیل انتخاب گردید؛ و از روش‌های آماری (مانند محاسبه همبستگی اندازه اثر d کوهن) برای سازمان‌دهی و استخراج اطلاعات متغیرها استفاده شد. نتایج فراتحلیل نشان داد، تنها متغیرهای حاشیه بازاریابی محصولات دامی در مدل ارائه شده منطبق بر الگوی مارک ـ آپ بودند. طبق یافته ­ها، متغیرهای حاشیه بازاریابی نیز با ضرایب همبستگی (اندازه اثر) بالا (بیشتر از 5/0) و اندازه اثر بزرگ (بیش از 8/0) بر قیمت محصولات کشاورزی ایران اثر دارند. همچنین عرضه محصولات باغی بیشترین تأثیر را از حاشیه بازاریابی ایران داراست و بعد از آن به ترتیب، محصولات گلخانه ­ای، دامی و زراعی تحت تأثیر حاشیه بازار هستند. همچنین نتایج حاکی از آن است متغیر هزینه بازاریابی بیشترین اثر را بر قیمت محصولات زراعی، متغیرهای تولیدکننده، عمده فروشی، خرده­ فروشی و هزینه­ های بازاریابی بیشترین اثر را بر قیمت محصولات باغی، متغیرهای هزینه ­های بازاریابی و خرده­ فروشی بیشترین اثر را بر محصولات دامی و متغیرهای قیمت خرده فروشی، تولید کننده و هزینه ­های بازاریابی بیشترین اثر را بر حاشیه بازاریابی محصولات گلخانه ­ای، ایران دارند.

در توسعه گردشگری شهری یکی از مهم ترین زمینه هایی که با توجه به قابلیت های تاریخی، فرهنگی و محیطی می تواند نقش حیاتی در روند توسعه ملی اثرگذار واقع شود، گردشگری تاریخی است. از این رو، مقاله حاضر با هدف "بررسی تجارب گردشگری شهری در جاذبه های گردشگری خانه های تاریخی" براساس روش تحقیق کمی و علی ارتباطی و با فن توصیفی تحلیلی و کاربردی طراحی شد. جامعه آماری این پژوهش را سه گروه کلی شامل: (خبرگان صنعت، خبرگان دانشگاهی و ذی نفعان مردمی) بودند. حجم نمونه 153 نفر از خبرگان پژوهش در دسترس و متمایل به همکاری که با ترکیبی از دو روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند (قضاوتی) و نمونه گیری گلوله برفی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بود که اعتبار آن بالاتر از 7/0 محاسبه شد. مورد مطالعه خانه تیزنو دزفول بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS20 و Smart-PLS انجام گردید. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد، مدل شاخص های تجارب گردشگری شهری بر توسعه گردشگری خانه های تاریخی، دارای برازش مناسب است. پایایی همگون برای اعتبارسنجی سازه های مدل با هدف سنجش برازش مدل سازی معادله های ساختاری پژوهش، نشان می دهد که برای هر چهار سازه مدل پژوهش (لذت بردن از جاذبه های گردشگری؛ پروسه خلق تجربه گردشگری؛ الزامات گردشگری میراثی؛ توسعه گردشگری خانه های تاریخی دزفول) بیش از 75 صدم محاسبه شده که بیانگر پایایی عالی ابزار اندازه گیری تأثیر مفاهیم مدل پژوهش است.

زمینه و هدف : رقابت پذیری بالای مقاصد در بازار گردشگری بین المللی یکی از اصلی ترین عوامل موفقیت در صنعت گردشگری، به ویژه گردشگری کلان شهرها و بهره مندی از مزایای آن است؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف «شناسایی متغیرهای کلیدی بازار گردشگری بین المللی با تأکید بر رقابت پذیری مقصدهای گردشگری در شهرستان تهران» به بررسی این مهم پرداخت. مقاصد گردشگری این شهرستان با توجه به پایتخت بودن تهران دارای موقعیت استراتژیک و منحصر به فردی می باشند که توجه مبحث رقابت پذیری آن را در این شهرستان دوچندان ساخته است. روش شناسی : روش پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش را سه گروه عمده (35 نفر از اساتید دانشگاه های استان تهران) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (30 نفر از کارشناسان حوزه گردشگری استان) و (15 نفر گردشگران در دسترس) تشکیل می دادند. در نهایت از مجموع سه جامعه آماری مورد مطالعه 80 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در محیط نرم افزار SPSS20 انجام شد. یافته ها : یافته ها نشان داد مهم ترین مؤلفه کلیدی تأثیرگذار بر رقابت پذیری مقصدهای گردشگری شهرستان تهران، منابع مقصد هستند. مقادیر ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین متغیرهای مستقل (منابع فیزیکی (خدادادی) منابع فیزیکی (ایجاد شده)، منابع تاریخی و فرهنگی (موروثی)، منابع انسانی، منابع دانشی، منابع سرمایه ای، عوامل و منابع پشتیبان، شرایط وضعیتی) با رقابت پذیری مقصدهای گردشگری رابطه مثبت و معنی داری در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد. نتیجه گیری و پیشنهادها : برای رقابت پذیری مقصدهای گردشگری شهرستان تهران توجه به منابع مقصد و علی الخصوص مدیریت مقصدها ضروری می نماید. ازآنجایی که در رتبه بندی متغیرهای مؤثر رقابت پذیری، پاسخ گویان توجه به منابع سرمایه ای، عوامل و منابع پشتیبان، منابع دانشی، زیرساخت ها و روبناهای گردشگری را دارای نقش کلیدی می دانستند، بنابراین پیشنهاد می گردد به سرمایه گذاری بخش دولتی و خصوصی در بازاریابی بخش گردشگری توجه گردد. نوآوری و اصالت : توجه به متغیرهای کلیدی رقابت پذیری مقاصد گردشگری موضوعی است که کم تر به آن پرداخته شده؛ توجه به توانایی و قابلیت یک مقصد برای حفظ موقعیت،جایگاه و سهم بازار خود یا اصلاح بخشی از آن ها در طول زمان موضوع مورد بحث این مقاله است.