ماهیت شناسی مقاومت در برابر اقدامات دیوان کیفری بین المللی؛ مصادیق و نمونه ها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تصمیمات اتخاذی از سوی دیوان کیفری بین المللی در مراحل مختلف دادرسی ممکن است با مقاومت متهمانی که عمدتاً مقامات سیاسی، نظامی یا امنیتی هستند یا دولت های متبوع ایشان روبه رو شود. مقاومت ها ماهیتاً به دو نوع شدید(Backlash) و خفیف(Pushback) تقسیم پذیرند. نوع نخست از مقاومت ها می تواند موجب انحلال دیوان یا بی اعتباری تصمیمات این نهاد شود. در برابر، مقاومت های خفیف، نه تنها در پی برچیدن دیوان نیستند، بلکه موجب کاهش یا رفع نقایص احتمالیِ روندِ دادرسی های دیوان می شوند. با این وجود، مصادیقِ این مقاومت ها در عمل ممکن است با یکدیگر همپوشانی داشته باشند. پایان دادن به عضویت در دیوان یا عدم همکاریِ برخی دوَل آفریقایی با این نهاد، تا زمانی که موجب انحلال دیوان یا اختلال جدی در کارِ آن نشود، مقاومتی خفیف محسوب می شود. تأسیس دادگاه های جدید و موازی کاریِ قضایی مانند دیوان کیفری آفریقایی برای محاکمه حیسن هابره، تحریم مقامات دیوان نظیر لغو روادید دادستان دیوان در پرونده ی جنایات آمریکا در افغانستان از سوی دولت آمریکا، عدم پذیرش صلاحیت دیوان که از سوی دولت لیبی در پرونده ی سیف الاسلام قذافی صورت پذیرفت و در نهایت، مانع تراشی در راه تحقق اهداف دیوان که سیاست اتخاذی دولت های مختلف آمریکا به مثابه دولت غیرعضو دیوان بوده است، همگی بر اساس دامنه ی اثرگذاری شان بر جریان آیین دادرسیِ دیوان و استمرار فعالیت این نهاد یا عدم آن می توانند منجر به تحقق هر یک از مقاومت های شدید یا خفیف شوند.Epistemology of Resistance against Actions of International Criminal Court; Instances and Samples
The decisions taken by the International Criminal Court in different steps of the proceedings may face the resistance who are mainly political, military or security officials or their suzerain states. Resistances can be divided into two types of severe (Backlash) and mild (Pushback) in essence. The first type of resistances can cause the breaking up or invalidation of decision of this institution. In contrast, mild resistances not only do not seek to break up court, but can cause reduction or elimination of possible defects of the Court’s proceedings. However, instances of these resistances may overlap each other in practice. Terminating the membership in the court or lacking of cooperation of some African governments with this institution is considered mild resistances as long as it does not lead to the breaking up of the court or serious disruption in its work. The establishment a new courts and judicial parallelism, such as the African Criminal Court for the trial of Hissene Habre, sanction of the court officials, such as the cancellation of the visas of the court’s prosecutor in the case of American crimes in Afghanistan by the US government, withdrawing jurisdiction of the court that took places by Libyan government in the case of Saif al-Islam Gaddafi and finally, obstructing along the goals of the court, which has been the policy adopted by various American governments as a non-member state of the court, based on the scope of their impact on the court proceeding and continuation of the activity of this institution or lack of it, can lead to either mild or severe resistances.
تبلیغات
