هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان پراکندگی و گرایش موضوعی مقالات حوزه علوم حدیث در نشریات علمی – پژوهشی بین سال های ۱۳۸۶- ۱۳۹۰ می باشد.
روش: روش پژوهش تحلیل محتوا است. در این روش مقالات از لحاظ موضوعی تحلیل شده اند. مبنای تعیین موضوع، مقوله های استخراج شده از اصطلاحنامه علوم حدیث است.
یافته ها و نتایج: از مجموع 357 مقاله ارائه شده، 342 عنوان مقاله تألیفی و 8 عنوان مقاله ترجمه ای بوده است. بیشترین سهم ارائه مقالات با 8/53% به متخصصان با مدرک تحصیلی دکتری اختصاص دارد و از نقطه نظر رتبه علمی، بیشترین مشارکت در بین اعضای هیأت علمی مربوط به استادیاران بوده است. سهم مردان در تالیف و انتشار مقالات حوزه علوم حدیث 7/87% و سهم زنان 3/12% بوده است. از مجموع مقالات مورد بررسی، 7/62% دارای یک نویسنده، 9/33% دو نویسنده و 4/3% دارای سه نویسنده بوده است. از نقطه نظر وابستگی سازمانی، دانشگاه تهران در صدر موسسات آموزشی پژوهشی قرار گرفت. تحلیل موضوعی مقالات نشان داد که بیشترین سهم در مقوله های اعم علوم حدیث، به مقوله "پژوهش های جدید حدیثی" با 37%، اختصاص داشته و موضوعات "علم درایه" با 4/15% و "احوال روایت" با 6/14% در مرتبه های بعدی قرار گرفتند.