دلایل و عوامل قصد بی فرزندی در شهر همدان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقابله با باروری پایین نیازمند شناخت قصد فرزندآوری است. این پژوهش عوامل و دلایل مرتبط با قصد بی فرزندی را با استفاده از داده های پیمایش باروری و ازدواج سال 1397 شهر همدان (2002 زن 15-35 ساله همسردار ساکن در خانوارهای معمولی=n) بررسی می کند. بر اساس یافته ها، 3.7 درصد از کل نمونه قصد بی فرزندی داشته اند. در میان آنها حدود 77 درصد به ترتیب نگرانی از آینده فرزندان و مشکلات اقتصادی را دلیل اصلی نخواستن بچه عنوان کردند. نتایج تحلیل چندمتغیره رگرسیون لاجستیک نشان داد که نگرش منفی به پیامدهای فرزندآوری، عدم رضایت در تقسیم جنسیتی کارِ خانه، تحصیلات بالاتر از دیپلم و اشتغال به کار زنان، با احتمال بیشتر قصد بی فرزندی رابطه دارد؛ به طوری که پس از کنترل سایر متغیرها، زنان دارای نگرش منفی به فرزندآوری، 3.4 برابر زنان دارای نگرش مثبت احتمال قصد بی فرزندی داشتند. زنان ناراضی از تقسیم کار خانه نیز، 2.3 برابر زنان راضی احتمال قصد بی فرزندی داشتند. یافته ها نشان داد که قصد فرزندآوری، به عنوان عامل بلافصل رفتار باروری، متأثر از نگرش به پیامدهای فرزندآوری و رضایتمندی زنان از میزان مشارکت همسران در کارهای خانه است. بنابراین، سیاست گذاری جمعیتی در جهت افزایش باروری در ایران، نیازمند توجه به رفع هرگونه تعارض بین فرزندآوری، اشتغال و تحصیلات زنان است.Reasons and Correlates of the Intention to Remain Childless in the City of Hamadan, Iran
Planning to deal with continued below-replacement fertility rates in Iran requires understanding of fertility intentions. This research investigates factors and reasons related to the childlessness intentions using data from the 2018 Hamedan Fertility and Marriage Survey (n = 2,002). According to the findings, 3.7% of the total sample intended to remain childless. Among these women, approximately 77% cited "concerns about the future of children" and "economic constrains" as the main reasons for not wanting children. The results of multivariate logistic regression analyses showed that a negative attitude towards the consequences of childbearing, dissatisfaction of the gender division of housework, women’s post-secondary education and employment were related to a higher likelihood of intending to be childless. Specially, after controlling for other variables, women with a negative attitude towards childbearing were 3.4 times more likely to intend to be childless compared to those with a positive attitude. Women who were dissatisfied with the gender division of housework also were 2.3 times more likely to intend to remain childless than those who were satisfied. The results suggest that the childbearing intention, as an immediate factor influencing fertility behavior, is affected by attitudes toward the consequences of childbearing and women’s satisfaction with their spouse’s participation in housework. Therefore, any population policies aiming at increasing fertility in Iran need to pay attention to resolve conflicts between women’s childbearing, employment and education.
تبلیغات
