مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با معنادرمانی بر استرس ادراک شده وکیفیت زندگی مادران دارای کودکان بیش فعال
آرشیو
چکیده
سابقه و اهداف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با معنادرمانی بر استرس ادراک شده و کیفیت زندگی مادران دارای کودکان بیش فعال بود. روش بررسی: روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران کودکان بیش فعال شهر تبریز در سال 1401 به مراکز مشاوره خصوصی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل دادند. 45 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرقتند (هر گروه 15 نفر). گروه های آزمایشی درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن (1984) و کیفیت زندگی )sf-36) (1984) بودند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته ها: در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار نمره استرس ادراک شده و کیفیت زندگی در گروه های آزمایش و کنترل اختلاف معنی داری نداشت (05/0p>). هر دو درمان در مقایسه با گروه، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی مادران را در پس آزمون به ترتیب کاهش و افزایش دادند (001/0p<). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان ماندگار بود (001/0p<). تاثیر درمان ها بر استرس ادراک شده و کیفیت زندگی در مراحل پس آزمون و پیگیری یکسان بود (05/0p>). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد این دو درمان می توانند با افزایش پذیرش شرایط زندگی و مواجهه آگاهانه با آن، به عنوان روشی موثر برای کاهش استرس ادراک شده و افزایش کیفیت زندگی مادران کودکان بیش فعال مورد استفاده قرار گیرند.Comparing the Effectiveness of Cognitive Therapy based on Mindfulness with Logo Therapy on Perceived Stress and Quality of Life of Mothers with Hyperactive Children
Background: The purpose of this study was to compare the effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness with logo therapy on perceived stress and quality of life of mothers with hyperactive children. Research method: The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the research was made up of all the mothers of hyperactive children in Tabriz city who referred to private counseling centers in Tabriz city in 1401. 45 people were selected and randomly divided into three groups using the purposeful sampling method (15 people in each group). The experimental groups received treatment specific to their group in 8 sessions of 1.5 hours. But the control group did not receive treatment. The measuring tools were Cohen's perceived stress (1984) and quality of life (sf-36) (1984) questionnaires. The data were analyzed by analysis of variance with repeated measures and Bonferroni's post hoc test. Findings: In the pre-test, there was no significant difference between the mean and standard deviation of perceived stress score and quality of life in the experimental and control groups (p>0.05). Both treatments decreased and increased mothers' perceived stress and quality of life in the post-test, respectively (p<0.001) compared to the group. In the follow-up phase, the effect of these two treatments was permanent (p<0.001). The effects of treatments on perceived stress and quality of life were the same in the post-test and follow-up phases (p>0.05). Discussion: It seems that these two treatments can be used as an effective way to reduce perceived stress and increase the quality of life of mothers of hyperactive children by increasing the acceptance of life conditions and consciously facing them.
تبلیغات
