مدیریت اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و محیطی مجتمع های گردشگری پیش از وقوع بحران (نمونه موردی: مجتمع گردشگری جهاد دانشگاهی کرمانشاه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مدیریت بحران در مجتمع های گردشگری، می تواند در افزایش جذب گردشگر و کاهش خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی، نقش به سزایی داشته باشد. مجتمع گردشگری جهاد دانشگاهی کرمانشاه، یکی از مقاصد گردشگری است. هدف از این پژوهش، ارائه الگوی مدیریت بحران در مجتمع گردشگری جهاد دانشگاهی کرمانشاه است. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه استفاده شده است. با توجه به ویژگی های مطرح شده برای جامعه، 05 نفر به عنوان جامعه آماری و 33 نفر به عنوان نمونه، انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهند، درمیان شاخص های مؤثر در مدیریت بحران، شاخص رکود اقتصادی، بیشترین اهمیت را درمیان شاخص های اقتصادی دارد. این شاخص با میزان 210/0، بالاترین ارزش را ازنظر افراد پاسخگو در برگرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده از مقایسه شاخص های اجتماعی، ملاحظه می شود، مشارکت اجتماعی بیشترین اهمیت را درمیان شاخص های اجتماعی داشته است. این شاخص با میزان اهمیت 158/0، در رده نخست اهمیت شاخص های اجتماعی قرار دارد. ازآنجاکه مخاطرات محیطی، یکی از مهمترین عوامل به وجود آورنده بحران، در هر محیطی است، براساس نظر افراد پاسخگو، شاخص آسیب پذیری دربرابر زلزله، درمیان شاخص های کالبدی- محیطی بررسی شده در مجتمع گردشگری کرمانشاه، بالاترین اهمیت را داشته است.Pre-Crisis Management in Social, Economic, Physical, and Environmental Aspects of Tourism Complexes (Case Study: Jahad-e Daneshgahi Tourism Complex in Kermanshah, Iran)
Crisis management in tourism complexes can play a crucial role in increasing tourist attraction and mitigating damages resulting from natural hazards. The Jahad-e Dāneshgahi of Tourism Complex in Kermanshah is a tourist destination, and this study aims to present a crisis management model for this complex. What crisis management model needs to be developed for the Jahad-e Dāneshgahi Tourism Complex in Kermanshah? This study aimed to propose a crisis management model for the Jahad-e Daneshgāhi Tourism Complex in Kermanshah. A questionnaire was used to collect research data. 50 individuals were recruited as the subjects of the study of whom 33 individuals were selected as the sample, considering the specified community characteristics. The results revealed that the economic recession indicator, with a value of 70.2%, was the most important of the economic indicators in the opinion of the respondents. Analyzing pairwise comparisons of social indicators showed that social participation recorded the highest significance among social indicators (0.158), ranking first in social indicators’ importance. Since environmental hazards are one of the most critical factors contributing to crises in any environment, vulnerability to earthquakes was reported by respondents to be of the highest importance among the examined physical-environmental indicators in the Kermanshah Tourism Complex.