ارزیابی فضای عمومی محلات شهری با تأکید بر مفهوم زمان (نمونه موردی: محله های گلسار و ساغریسازان در شهر رشت) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با گذر زمان در جوامع کنونی، بر سرعت تغییرات افزوده می گردد و ساختار استخوان بندی محلات سنتی، در نزاع مابین تجدد و سنت، تغییر می یابند. درگذشته، زمان با مکان پیوند داشت و در ایجاد هویت خاص محله تأثیرگذار بود، اما در فرایند جهانی شدن، زمان فشرده شد و توانایی هویت سازی آن کاهش یافت. مسئله این است که چگونه می توان مولفه های زمانی را در فضاهای عمومی محلات شناسایی کرد و راهکارهای برنامه ریزی در جهت ارتقاء کیفیت این فضاها را ارائه داد. شناخت و ارزیابی مولفه های زمانی فضاهای عمومی محلات شهری و ارائه راهبردها و راهکارهای برنامه ریزی زمانمند در راستای ارتقاء کیفیت فضای عمومی محلات شهری از اهداف این مقاله است. دو محله سنتی (ساغریسازان) و جدید (گلسار) در شهر رشت، به عنوان نمونه انتخاب و شاخص های استخراج شده از متون نظری با استفاده از روش تحقیق تحلیلی – اکتشافی، استخراج، ارزیابی و تحلیل شدند. اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای، مشاهده، مصاحبه با خبرگان، نمونه-گیری و پرسش نامه (نمونه گیری احتمالی تصادفی ساده با تعیین حجم نمونه 380 توسط آزمون کوکران) طبق طیف پنج گزینه ای لیکرت جمع بندی و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تلفیق آن با ماتریس سوات تحلیل و ارزیابی گردید. مولفه های زمانی (سال، فصل، ماه، روز و ساعت)، در کنار مولفه های تأثیرگذار متعارف در فضا (مولفه های کالبدی، عملکردی، فرهنگی و اجتماعی، ارتباطی، بصری و ادراکی)، بر کارکرد فضاهای عمومی محلات شهری تأثیرگذار هستند. تبلور مولفه های زمانی در محله های قدیم و جدید متفاوت است و با ارزیابی فضای عمومی محلات، راهکارهای برنامه ریزی زمانمند معرفی گردیدند. نمود مولفه های زمانی هر محله، متناسب با بستر زمانی آنها و متفاوت با دیگر محلات است و مدیریت ساختارهای زمانی، بر افزایش کیفیت فضاهای عمومی محله تأثیرگذار است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که هر محله زمان های خاص خود را دارد و لازم است چارچوب زمانمند خاص آن در برنامه ریزی های آتی ارتقای کیفیت فضای عمومی محلات مدنظر قرار گیرد.An Assessment of Public Space in Urban Neighborhoods With Emphasis on The Concept of Time (Case Study: Golsar and Sagharisazan Neighborhoods in the City of Rasht)
In current societies, the speed of changes increases over time making new neighborhoods more similar to each other. One of the reasons for this is the lack of attention to the concept of time and its influence on space. In the past, time was intertwined with place and had a significant impact on shaping the unique identity of neighborhoods. Under the influence of globalization, time has become so compressed that its ability to create identity has diminished. The problem is how to recognize the temporal components in public spaces of neighborhoods To recognize and evaluate the temporal components of urban public spaces, aligned with the temporal context of neighborhoods, and provide strategies and planning solutions for temporal planning to improve the quality of urban public spaces in neighborhoods is the main objective of this research. Two neighborhoods, one traditional (Saghresazan) and one modern (Golsar) in the city of Rasht, were selected as samples, and the temporal indicators were analyzed using an analytical-exploratory research method. Initially, information was gathered through document and library studies, observations, expert interviews, sampling, and questionnaires (simple random sampling with a sample size of 380 determined by Cochran's test). The data were summarized using a five-point Likert scale and then analyzed and evaluated using the Analytic Hierarchy Process (AHP) and its combination with the SWOT matrix. Temporal components (year, season, month, day, and hour), alongside with conventional influential components in space (physical, functional, cultural and social, communicative, visual, and perceptual) have impacts on the functioning of urban public spaces in neighborhoods. The manifestation of temporal components in old and new neighborhoods is different, and its components in each neighborhood is aligned with its temporal context and differs from other neighborhoods, and managing temporal structures has an impact on improving the quality of neighborhood public spaces. The results of this research indicate that each neighborhood has its own specific times and it is necessary to consider its specific temporal framework for future planning to enhance the quality of public spaces in the targeted neighborhoods.