راهکارهایی برای بهبود آموزش زبان عربی در مدارس متوسطه ایران
آرشیو
چکیده
یکی از مهمترین اصول تدریس این است که معلم به گونه ای تدریس کند که سطح مطالب ارائه شده سخت و نامفهوم نباشد. معلم به عنوان تسهیل گر در امر یادگیری می تواند از طریق متدهای نو و ابتکاری، انعطاف پذیری وشوخ طبعی زمینه را برای افزایش اعتماد به نفس در وجود دانش آموزان وتحریک حس کنجکاوی آنان برانگیزد. آموزش خلاقیت به فراگیران یکی از مهم ترین اهداف دست اندرکاران آموزش و پرورش است. این مقاله شیوه های تدریس خلاقیت آفرین را با رویکرد کیفی و روش تحلیلی - توصیفی مورد بررسی قرار می دهد . نتایج این پژوهش نشان می دهد که برخی از مهم ترین راهکارها در حوزه آموزش زبان عربی شامل بازنگری در حوزه تربیت و یادگیری زبان عربی در برنامه درسی ملی با رویکرد تأکید بر نقش ارتباطی زبان عربی در متون درسی، بازنگری و اصلاح فرایند تربیت نیروی انسانی ویژه آموزش زبان عربی، برگزاری دوره های تخصصی و حضوری آموزش معلمان، اختصاص دادن کتاب به مکالمه های کاربردی است. براساس یافته های این پژوهش، مهم ترین چالش های آموزش زبان عربی در مدارس ایران شامل مواردی همچون ضعف نیروی انسانی آموزش زبان عربی، روش سنتی آموزش زبان عربی، غلبه گرامر و قواعد محوری در آموزش زبان عربی، نبود وسایل کمک آموزشی دیداری و شنیداری و ابزارهای چندرسانه ای، عدم تبیین درست اهداف آموزش زبان عربی، نامناسب بودن روش ارزشیابی درس زبان عربی و ناکارآمدی آموزش های ضمن خدمت هستند.Solutions to improve Arabic language teaching in secondary schools in Iran
One of the most important principles of teaching is that the teacher teaches in such a way that the level of the material presented is not difficult and incomprehensible. The teacher, as a facilitator in the matter of learning, can, through new and innovative methods, stimulate the flexibility and humor of the context to increase self-confidence in students and stimulate their curiosity. Teaching creativity to learners is one of the most important goals of education professionals. This article examines creative teaching methods with qualitative approach and analytical-descriptive method. The results of this research show that some of the most important solutions in the field of Arabic language education include revising the field of training and learning Arabic in the national curriculum with the approach of emphasizing the communicative role of the Arabic language in textbooks, revising and reforming the process of training special human resources. Teaching Arabic language, holding specialized and face-to-face teacher training courses, assigning books to practical conversations. Based on the findings of this research, the most important challenges of teaching Arabic in Iranian schools include issues such as the lack of human resources for teaching Arabic, the traditional method of teaching Arabic, the dominance of grammar and core rules in teaching Arabic, the lack of visual and auditory teaching aids, and Multimedia tools, lack of correct explanation of the objectives of Arabic language education, inappropriateness of Arabic language course evaluation method and inefficiency of in-service training.