آثار انتقال طلب در فقه امامیه، حقوق ایران و اصول حقوق قراردادهای اروپا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: انتقال طلب یکی از موضوعات مهم حقوقی است که با توجه به مناسبات تجاری گسترده فرامرزی در عصر حاضر، در این مقاله تلاش شده از منظر فقه و حقوق موضوعه با رویکرد تطبیقی با اصول حقوق قراردادهای اروپا تبیین شود.مواد و روش ها: روش مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و از ابزار کتابخانه ای استفاده شده است.ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.یافته ها: انتقال طلب در فقه امامیه به صراحت مورد اشاره قرار نگرفته است. در قانون مدنی ایران نیز مواد مشخصی به انتقال طلب نپرداخته است. در فقه امامیه و حقوق مدنی ایران، انتقال طلب علی رغم برخی تفاوتها ماهیّتی شبیه عقد حواله دارد. البته عقد حواله در شرایطی انتقال طلب قلمداد می شود که حواله شونده، بدهکار حواله کننده باشد. از مهمترین اثار انتقال طلب این است که در حقوق ایران و حقوق اصول قراردادهای اروپا، مدیون حق دارد در برابر انتقال گیرنده به عنوان طلبکار جدید از هر دفاع و ایرادی که در مقابل طلبکار اصلی داشته استفاده کرده و چنانچه طلب با قید و محدودیتی همراه باشد، با همان قید و محدودیّت انتقال می یابد.نتیجه : در انتقال طلب تضمینات پس از انتقال همچنان باقی می ماند. تجویز انتقال طلب به شخص ثالث در سیستم حقوق ایران بدون رضایت مدیون و انتقال آن با همه توابع می باشد موقوف به قبول انتقال طلب از جانب او می داند.The Effects of Cession of Claim(s) in Imami Jurisprudence, Iranian Law and Principles of European Contract Law
Background and Aim: cession of claim(s) is one of the important legal issues that, considering the extensive cross-border commercial relations in the present era. In this paper, an attempt has been made to explain the subject from the point of view of jurisprudence and law with a comparative approach to the principles of European contract law.Materials and methods: This paper is descriptive and analytical and library method is used. Ethical considerations: In this paper, the originality of the texts, honesty and trustworthiness are respected.Results: cession of claim(s) has not been explicitly mentioned in Imami jurisprudence. In the civil law of Iran, there are no specific articles for the cession of claim(s). In Imamiyyah jurisprudence and Iranian civil law, the cession of claim(s) has a nature similar to the hawala contract, despite some differences. Of course, the hawala (remittance) contract is considered to be the cession of claim(s) where the transferee is the debtor of the transferor. One of the most important effects of the cession of claim(s) is that in Iranian law and the principles of European contracts, the debtor has the right to use any defenses and objections he had against the original creditor against the transferee as a new creditor, and if the claim is accompanied by restrictions, it is transferred with the same condition and limitation.Conclusion: In the cession of claim(s), the guarantee still remains after the transfer. In Iran's law system, prescribing the cession of claim(s) to a third party without the consent of the debtor and its transfer with all functions is subject to the acceptance of the cession of claim(s) on his behalf.