مشروعیت به کارگیری هوش مصنوعی در قضاوت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : اغلب نظام های حقوقی، در ارائه تبیین هوش مصنوعی، تردید دارند. پژوهش درخواستی کمیته TURI اتحادیه اروپا، هوش مصنوعی را در واقع، یک مفهوم مبهم می داند که مجموعه ای از برنامه های کاربردی ناهمگن، گسترده و در حال تکامل را پوشش می دهد. در کشور ایران، چه بسا در آینده ای نزدیک، به کارگیری هوش مصنوعی در این جنبه، برای محققان و پژوهشگران دغدغه آفرین باشد. ازاین رو، پژوهش حاضر، مشروعیت به کارگیری هوش مصنوعی در امور قضایی را مورد مطالعه قرار می دهد. مواد و روش ها : این تحقیق از نوع نظری و به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقی : در تحقیق حاضر، اصل امانت داری، صداقت، بی طرفی و اصالت متون رعایت شده است. یافته ها : پاسخ به مشروعیت هوش مصنوعی در امور قضایی، در گرو تبیین ادله قضاوت، شرایط قاضی و دیگر فروعات در متون فقهی است. نتیجه گیری : مستند به ادله، قضاوت هوش مصنوعی نمی تواند مشروعیت داشته باشد؛ در نهایت اینکه هوش مصنوعی، به دلیل برخورداری از قدرت حافظه، دریافت و پردازش اطلاعات و عدم خطای بینایی، صرفاً می تواند به صورت یک ابزار برای قاضی مورد استفاده قرار گیرد.The legitimacy of using artificial intelligence in Verdict
Background and Aim : Most legal systems are hesitant to provide explanations for artificial intelligence. The research requested by the TURI committee of the European Union considers artificial intelligence, in fact, a vague concept that covers a heterogeneous, wide and evolving set of applications. In Iran, perhaps in the near future, the use of artificial intelligence in this aspect will be a concern for researchers. Therefore, this research studies the legitimacy of using artificial intelligence in judicial affairs. Most legal systems are hesitant to provide explanations for artificial intelligence. The research requested by the TURI committee of the European Union considers artificial intelligence, in fact, a vague concept that covers a heterogeneous, wide and evolving set of applications. In Iran, perhaps in the near future, the use of artificial intelligence in this aspect will be a concern for researchers. Therefore, this research studies the legitimacy of using artificial intelligence in judicial affairs.
Materials and Methods : This research is of a theoretical type and has been carried out using a descriptive-analytical method.
Ethical Considerations : In this research, the principles of trustworthiness, honesty, neutrality and originality of the work have been respected.
Finding : The answer to the legitimacy of artificial intelligence in judicial affairs depends on the explanation of the judgment evidence, the conditions of the judge and other branches in jurisprudence texts.
Conclusion : Based on evidence, the judgment of artificial intelligence cannot be legitimate; Finally, artificial intelligence can only be used as a tool for the judge due to its power of memory, receiving and processing information, and lack of vision errors.