آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۵

چکیده

This paper will compare the characteristics of four ancient Iranian, copper alloy weapons. These weapons are from private collections in the USA at the time of examination. The first two weapons fall into the category of dirks (or daggers). This characterization is based on the overall length of the weapons in question. For comparative purposes, a dagger reaches 30 cm, a dirk is a classification for weapons with overall lengths of 30-50 cm, while a sword would have an overall length of over 50 cm. Because precise archaeological data is absent for these pieces, we examined short-term provenance and microscopic analysis, together with stylistic components to verify the authenticity and general cultural origin of each specimen. The hilt of each weapon is bordered by a ridge, or flange, on both sides that would have allowed for an organic or stone inlay to make the grip more comfortable and functional, as well as adding to the aesthetics of the piece. The pommels of these weapons all have a similar, crescent shape. Weapon 2, has not only a crescent-shaped pommel but also a more pronounced, crescent-shaped guard. Both of the dirks (weapons 1 and 2) have roughly triangular blades. However, the blade of weapon 1 becomes narrower near the guard while the blade of weapon 2 does the opposite and flares out near the guard. Microscopic examination of the patinas confirms the ancient origin of each piece, however, subtle differences in the patinas suggest that the alloys and/or the burial conditions of each were potentially different. This would be an area where further study would be warranted.

تحلیل سنجشی آلیاژهای مسی رزم افزارهای ایرانی باستان (یک مجموعۀ خصوصی در ایالات متحده آمریکا)

این پژوهش به مطالعه سنجشی عنصر مس چهار رزم افزار ایرانی موجود در یک مجموعه خصوصی می پردازد. این چهار رزم افزار در یک مجموعه خصوصی در کشور آمریکا نگه داری می شود. دو رزم افزار نخستین (1-2) در دسته «دشنه ها» می گنجند. این دسته بندی به خاطر اندازه بلندی این دو در نظر گرفته شده است. در بررسی سنجشی، یک خنجر تا 30 سانتی متر درازا، و دشنه در اندازه تقریبی 30 تا 50 سانتی متر درنظر گرفته می شود؛ با وجود این، یک شمشیر به طورکلی دارای اندازه بیشتر از 50 سانتی متر تصور می شود. از آنجا که داده های اصلی باستان شناسی (محوطه) درمورد این چهار رزم افزار را در اختیار نداریم، از این روی به آزمایش هایی برای فهم مکان احتمالی و نیز آزمایش های میکروسکوپی (برای دیگر داده ها) روی آوردیم. بدین وسیله با این دست آزمایش ها، با شناخت عناصر تشکیل دهنده هم به اصالت یابی، هم برای شناخت خاستگاه فرهنگی آن تلاش کردیم. قبضه هر یک از این رزم افزارها دارای یک لبه یا فلنج در دو سو، ساخته شده که برای نگاه داشتن دسته برآمده از شاخ یا استخوان استفاده می شده است؛ با این سبک، استفاده از دسته را بسیار راحت تر، کاراتر نموده و طرحی زیباتر بدان بخشیده است. قبضه های هر چهار رزم افزار، هلالی شکل، همانند هستند. رزم افزار شماره 2، نه تنها دارای قبضه هلالی شکل است، که دارای دستگیره هلالی شکل هم است. هر دو دشنه شماره 1 و 2 دارای تیغه های مثلثی شکل هستند. با وجود این، تیغه رزم افزار شماره 1 باریک تر در محل اتصال به دسته است؛ رزم افزار شماره 2 برخلاف شماره 1، در نزدیکی دسته پهن تر می شود. آزمایش های میکروسکوپی زمینه، این تصور را پیش می آورد که آلیاژ و یا شرایط دفن هر یک از این رزم افزارها متفاوت بوده است؛ این موضوع نیازمند مطالعات بیشتر است.
شمشیر مفرغی،آلیاژ مس،شمشیر مفرغ ریخته گری،مارلیک،ایران،لرستان،آزوریت،

تبلیغات