امکان سنجی استفاده از الگوی انتقال حق توسعه (TDR ) در جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی
آرشیو
چکیده
شهرسازی امروزی با پیروی کورکورانه از الگوی کلیشه ای توسعه شهری و بی اعتنا به خصوصیات بومی موجبات ناپایداری شهرها و مناطق اطراف آنها شده و همچنین رشد روزافزون و فزاینده جمعیت شهری در سال های اخیر سبب تحمیل و توسعه غیر برنامه ریزانه به شهرها شده است. در این میان بیشترین فشار به اراضی کشاورزی و باغات وارد شده، و به علت ناتوانی طرح های شهری، ضعف مدیریت شهری در کنترل بازار زمین، شهر بصورت پراکنده گسترش یافته و با چنگ اندازی به اراضی کشاورزی و محیط زیست حومه شهر بتدریج آنها را زیر ساخت و ساز درآورده و سبب تخریب اراضی کشاورزی شده است. شهر کلوانق واقع در شهرستان هریس نیز مثل تمامی شهرهای ایران از این قاعده مستثنی نبوده است. لذا این تحقیق به شیوه توصیفی و تحلیلی و از نظر هدف کاربردی می باشد که با نگرشی انتقادی سعی دارد درکنار صورت بندی و پردازش ابهامات موجود در قوانین صیانت از اراضی کشاورزی و محیط زیست، با شناسایی پهنه های مستعد توسعه درداخل محدوده شهر کلوانق، قابلیبت اجرایی روش TDR را جهت جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغی خارج از محدوده شهر و حفاظت از آن دربوته آزمون قرار دهد. نتایج حاصله نقشه طبقه بندی شده از مناطق دریافت و انتقال حق توسعه طبق معیارهای کشوری می باشد.Feasibility of using the transfer of development right (TDR) model in preventing the change of agricultural land use
AbstractToday's urbanization by blindly following the stereotyped model of urban development and ignoring local characteristics has caused the instability of cities and their surrounding areas, and the increasing growth of the urban population in recent years has caused unplanned development to cities. In the meantime, the most pressure has been placed on agricultural lands and gardens, and due to the inability of urban plans, the weakness of urban management in controlling the land market, the city has spread sporadically and by grabbing the agricultural lands and the environment of the suburbs, it has gradually undermined them. and it has caused the destruction of agricultural lands. The city of Kalvanaq, located in Heris city, like all the cities of Iran, is not exempted from this rule. Therefore, this research is descriptive and analytical and practical in terms of purpose which, with a critical attitude, is trying to formulate and process the uncertainties in the laws of protection of agricultural lands and the environment, by identifying susceptible areas to development within the boundaries of the city of Kalvanaq, the feasibility of the TDR method to prevent the change of use of agricultural and garden lands outside the boundaries put the city and its protection to the test. The results of the classified map of the areas of receiving and transferring development rights are according to national standards.