پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودباوری: نقش تعدیل کننده استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی (مقاله ترویجی حوزه)
درجه علمی: علمی-ترویجی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
اشتیاق تحصیلی یکی از سازه های روان شناسی مثبت است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودباوری با نقش تعدیل گری استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه پژوهش دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. 450 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. با پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فدریکرز و همکاران (2004)، پرسشنامه خودباوری فرزیان پور (1391) و پرسشنامه شبکه های اجتماعی مجازی جهانبانی (1397) اطلاعات جمع آوری و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی (تعدیل گر) تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد اشتیاق تحصیلی با خودباوری (01/0>P ، 292/0= r) رابطه مستقیم و مثبت و با میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی (01/0>p، 197/0-=r) همبستگی منفی دارد؛ همچنین نتایج رگرسیون تعدیل کننده نشان داد که میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در رابطه بین خودباوری با اشتیاق تحصیلی نقش تعدیل گری را ایفا می کند. افراد با خودباوری بالا با استفاده زیاد از فضای مجازی اشتیاق تحصیلی شان کاهش و با بهره گیری بهینه از فضای مجازی اشتیاق تحصیلی آنان افزایش می یابد.Predicting Academic Engagement Based on Self-Esteem: The Moderating Role of Using Virtual Social Networks
Academic engagement is one of the constructs of positive psychology. The purpose of the current study was to predict academic enthusiasm based on self-esteem with the moderating role of using virtual social networks. The research method was descriptive-correlational and the sample consisted of upper secondary school students. 450 students were selected by multi-stage cluster sampling method. The data were collected according to Fedrikers et al.'s (2004) academic engagement questionnaire, Farzianpour's (2011) self-esteem questionnaire, and Jahanbani's (2017) virtual social networks questionnaire. They were analyzed by means of Pearson correlation coefficient and hierarchical regression (moderator). The results showed that academic engagement had a direct and positive relationship with self-esteem (r=0.292, p<0.01) and it had a negative correlation with the use of virtual social networks (r=0.197, p<0.01). Furthermore, the results of the moderator regression illustrated that the amount of use of virtual social networks played a moderating role in the relationship between self-esteem and academic engagement. Those who had high self-esteem and most of the time were in virtual social networks showed the decrease in their academic engagement. Meanwhile, with optimal use of virtual social networks, their academic engagement increased.
تبلیغات
