بررسی مقایسه ای رویکرد دولت های جمهوری اسلامی ایران پیرامون پرونده هسته ای (1397- 1376) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بدون شک پرونده هسته ای ، مهم ترین موضوع سیاست خارجی دولت های جمهوری اسلامی ایران در سه دهه ی گذشته است که سیاست داخلی و خارجی آن ها را تحت تأثیر قرار داده و در این میان بازیگران خارجی به ویژه قدرت های بزرگ درروند شکل گیری و تبدیل بعد فنی- حقوقی آن به پرونده ای سیاسی- امنیتی، نقشی بی بدیل و اساسی داشته اند که تاکنون آثار و پیامدهای گوناگونی به دنبال داشته است که کنکاش پیرامون روند شکل گیری و بررسی زوایای مختلف این پرونده از اهمیت خاصی برخوردار می باشد و مقاله حاضر بر آن است با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و کاربست نظریه گفتمان به این سؤال اصلی پاسخ دهد که الگوی رفتاری حاکم بر سیاست خارجی دولت های جمهوری اسلامی ایران در موضوع هسته ای کدم اند و چه آثار و پیامدهایی به دنبال داشته است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد ایجاد مدیریت واحد در پرونده هسته ای (در دوره اول)، تبدیل موضوع هسته ای به گفتمانی عمومی و مقابله با زیاده خواهی کشورهای غربی (در دوره دوم)، افشای چهره ایالات متحده و کاهش سطح اعتماد عمومی به این کشور (در دوره سوم) مهم ترین نقاط قوت وهم چنین انفعال در برابر شورای حکام و تهدیدات کشورهای غربی (در دوره اول)، سوءاستفاده کشورهای غربی از گفتمان احمدی نژاد (در دوره دوم)، گره زدن مسائل اقتصادی با پرونده هسته ای و تفسیرهای متفاوت از برجام (در دوره سوم) از مهم ترین نقاط ضعف دولت های جمهوری اسلامی ایران در پرونده هسته ای می باشد.A comparative study of the Islamic Republic of Iran's governments approach to the nuclear case(1997-2018)
The nuclear case has undoubtedly been the most important foreign policy issue of the Islamic republic of Iran's governments for the past three decades that has been influenced by domestic and foreign policy.Foreign actors,especially the great powers have played an essential role in the formation trend and turning its technical-legal dimension into a political-security case.So far, this has had various effects and consequences.Therefore,it is important to consider the formation trend from different angles.The present paper aims to answer the main questions by usingadescriptive-analytical approach and applying the discourse theory:whatisthe behavioral pattern of foreign policy of the governments of the Islamic Republic of Iran on nuclear issue and what are its effects and consequences? The findings of research show that the establishment of unified management in the nuclear case,transforming the nuclear issue into the public discourse and countering avarice of the western countries,revelation the face of the United States and reducing public confidence in this country are the most important strengths,as well as passivity to the board of governors and threats of the western countries,the abuse of western countries from Ahmadinejad's discourse, linking economic issues with the nuclear case and different interpretations of joint comprehensive plan of action(JCPOA)are the major weaknesses of the Islamic republic of Iran's governments in the nuclear case.
تبلیغات
