نقش پروژه های عمرانی در تحقق سیاست های بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری
آرشیو
چکیده
بافت های ناکارآمد و فرسوده، بافت هایی هستند که در فرآیند زمان طولانی شکل گرفته و تکوین یافته و امروزه در محاصره تکنولوژی گرفتار شده اند و به لحاظ ساختاری و عملکردی دچار کمبود گشته و اغلب جوابگوی نیاز ساکنین خود نیستند. لذا همزمان با بروز مسایل فوق و تأثیرات آنها بر حوزه های مختلف زندگی، توجه به بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری و رفع ناپایداری آنها به موضوعی جدی و محوری در شهرها تبدیل شده، به گونه ای که به عنوان یکی از جدی ترین چالش های نظام برنامه ریزی و مدیریت شهرها، سازمان های ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و احیا این عناصر و بافت مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها و تحقق سیاست های بازآفرینی را در دوره های زمانی مختلف مطرح نموده است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر نقش پروژه های عمرانی در تحقق سیاست های بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری در شهر اسلامشهر با روش توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. در همین راستا به صورت پیمایشی به بررسی و گرد آوری اطلاعات پرداخته و 5 شاخص بازآفرینی شهری(شاخص های رضایتمندی، حکمرانی خوب شهری، ارتقای هویت ومنزلت مکانی و حفاظت از ارزش ها، فقر شهری بارویکرد توانمندی و ارتقای تاب آوری شهری درمواجهه با سوانح و بلایا) مورد با نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد شیوه اجرایی برنامه ریزی مشارکتی به منظور بازآفرینی مطلوب در بافت های ناکارآمد شهری این شهر، از طریق فعالیت های منسجم و برنامه ریزی شده می تواند کارساز و مفید باشد.The role of construction projects in the realization of regeneration policies Inefficient urban textures
Inefficient and worn-out structures are structures that have been formed and developed over a long period of time, and today they are surrounded by technology, and they are structurally and functionally deficient and often do not meet the needs of their residents. Therefore, at the same time with the emergence of the above problems and their effects on different areas of life, paying attention to worn out and inefficient urban tissues and fixing their instability has become a serious and central issue in cities, as one of the most serious challenges of the system. The planning and management of cities has led the relevant organizations to organize and revive these elements and the aforementioned context and has raised the need to intervene in these contexts and realize regeneration policies in different periods of time. Based on this, the aim of the current research is the role of construction projects in the realization of the regeneration policies of inefficient urban tissues in the city of Islamshahr with a descriptive-analytical and applied method. In this regard, he investigated and collected information in the form of a survey and 5 indicators of urban regeneration (satisfaction indicators, good urban governance, promotion of local identity and dignity and protection of values, urban poverty, productivity, empowerment and promotion of urban resilience in the face of disasters and disasters) was analyzed with SPSS software. The results of the research show that the implementation method of participatory planning can be effective and useful in order to regenerate the inefficient urban contexts of this city through coherent and planned activities.
تبلیغات
