کشت چای و مسائل آن در گیلان عهد قاجاری به روایت اسناد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کِشت و برداشت چای در ایران به عنوان محصولی کشاورزی برای نخستین بار در گیلان و در دوره قاجاریه آغاز شد. کاشف السلطنه سفیر ایران در بمبئی، در این دوره نقشی مهم و محوری در فراهم آوردن شرایط انتقال بذر چای به ایران و سپس کشت آن در گیلان ایفا کرد، که از نظر آب و هوایی و شرایط طبیعی منطقه ای مناسب برای کشت چای تشخیص داده شده بود. در این پژوهش، به طورعمده با تکیه بر اسناد و با بهره گیری از روش مطالعه تاریخی توصیفی تحلیلی مسائل مربوط به روند کشت چای و چالش های پیش روی آن از ایام نخستین کاشتِ این محصول در گیلان دوره قاجاریه تا به ثمر رسیدن و تثبت آن در این منطقه به عنوان محصولی کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشان داد؛ روند کشت چای در ابتدا به سبب مخالفت شدید حکام و مالکان گیلانی با مشکلاتی جدی رو به رو شد؛ اما با حمایت مستقیم مظفرالدین شاه از کاشف السلطنه از یک سو و پشتکار خود کاشف السلطنه از سوی دیگر، درنهایت کشتِ چای در گیلان تثبیت شد.A Historical Survey on Tea Cultivation and Its Problems in Guilan Province During the Qajar Era
During the Qajar period, tea was cultivated and produced for the first time in the Guilan province in the North of Iran. Kāshif al-Salṭanah, the Iranian Ambassador of the time in Bombay, played a pivotal role in preparing the conditions for the transportation of tea seeds to Iran and their cultivation in Guilan. The region was considered a proper region for this agricultural purpose regarding its convenient climate. In this research, based on archived documents, the challenges of this process, from the first days of tea cultivation until its harvest, are investigated. The result shows that the strong resistance of the rulers and landlords against this new agricultural product was the main problem. However, the persistence of Kāshif al-Salṭanah, supported by the then king, Mozaffar ad-Din Shah, eventually developed tea production in Guilan.