آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۸

چکیده

تغییرات جامعه ایرانی طی چند دهه اخیر زندگی روزمره سالمندان را متاثر ساخته است و کشف سویه های پروبلماتیک تجربه سالمندی دارای اهمیت است. در پژوهش حاضر با بهره گیری از پژوهش کیفی، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با سالمندان و برخی از متخصصان حوزه سالمندی، تحلیلی از وضعیت اجتماعی سالمندان ارائه شده است. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که سالمندی در کشاکش تغییرات اجتماعی روایتی است از سالمندی در جامعه پرمخاطره؛ جامعه ای که در آن با تحولات اقتصادی و همچنین تغییرات اجتماعی و فرهنگی و در فقدان حمایت دولت به مثابه نهادی اجتماعی و حمایت گر، سالمندی به تجربه ای ناامن و پرمخاطره تبدیل می شود و در چنین جامعه ای، سالمندان طبقات تهیدست بیش از همه آسیب می بینند. در جامعه پرمخاطره، نظام بازنشستگی ضعیف و ناامن، و فقر نظام حمایتی و مساعدت اجتماعی از مهم ترین ویژگی های سیاست های اجتماعی سالمندی است. در اقتصاد تورمی، بی ثبات و ناامن نیز سالمندان تهیدست پیامدهای اجتماعی تورم چون فقر معیشتی، سبک زندگی ضرورت محور، و پیامدهای کالایی شدن سلامت را تجربه می کنند. درنهایت خانواده ایرانی نیز از روند کالایی شدن و غلبه منطق اقتصادی مصون نمانده است و سالمندان در این میدان، ناامنی تعاملات بین نسلی، سالمندآزاری و تنهاشدگی را تجربه می کنند. در چنین شرایط اجتماعی، سیاست گذاری اجتماعی سالمندی بسیار دارای ضرورت است.

Ageing in Risk Society; Examining the Problematic Aspects of the Ageing Experience

Iranian society has undergone various changes in recent decades that have affected the everyday life of older people, and it is important to discover the problematic aspects of the ageing experience. In this study, using qualitative research techniques such as in-depth and semi-structured interviews with older people and some specialists in the field of ageing, an analysis of the everyday life of older people in the context of social changes is presented. The results indicate that ageing in the transition of social changes is a narrative of ageing in a risky society; A society with economic changes as well as social and cultural changes and in the absence of government support as a social and supportive institution, ageing becomes an unsafe and risky experience, and in such society, the poor older people suffer the most. In a risky society, the weak and insecure pension system and the poverty of the support system and social assistance are the most important features of the social policies of ageing. In an inflationary, unstable and insecure economy, older adults experience the social consequences of inflation, such as subsistence poverty, a necessity-oriented lifestyle and the consequences of the commodification of health. Finally, the Iranian family is not immune to the process of commodification and the dominance of economic logic, and older adults experience the insecurity of intergenerational interactions, elder abuse and loneliness. In such social conditions, the social policy of ageing in Iranian society is very necessary.

تبلیغات