شبیه سازی رفتار باروری زنان استان تهران با استفاده از رویکرد مدلسازی عامل بنیان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کاهش باروری به زیر سطح جانشینی و پایین تر از آن در ایران، سیاستگذاران را به ارائه تسهیلاتی برای افزایش فرزندآوری زنان متوجه کرده است، با اینحال تاثیر مشوقهای باروری به دقت بررسی و ارزیابی نشده است. مقاله حاضر، با استفاده از داده های طرح بررسی تحولات باروری در استان تهران (1396) با حجم نمونه حدود 1500 خانوار، رفتار پیچیده باروری پایین را با استفاده از مدل سازی عامل بنیان در نرم افزار انی لاجیک پیش بینی می نماید. سناریوهای مختلفی از جمله سناریوهای اقتصادی، ارائه تسهیلات دولتی، افزایش تعداد ازدواج، کاهش میانگین سن ازدواج و سناریو ترکیبی در نظر گرفته شد. نتایج شبیه سازی روند نزولی برای باروری در استان تهران برای ده سال آینده را نشان داد و براساس آن میزان باروری کل از رقم 1.4 فرزند در سال 1398 به 1.06فرزند در سال 1408 خواهد رسید، ولی افزایش 20 درصدی تعداد ازدواج زنان، می تواند میزان باروری کل را از 1.60فرزند به 1.26فرزند در سال 1408 افزایش دهد. نتایج شبیه سازی سناریوی ترکیبی نیز نشان داد که درصورت کاهش میانگین سن ازدواج در کنار بهبود شرایط فرزند آوری، میزان باروری کل به 6/1 فرزند در سال 1408 افزایش خواهد یافت. نتیجه سیاستی تحقیق حاضر بیانگر این است که برنامه های افرایش جمعیت بایستی با در نظرداشت میزان تاثیرگذاری عوامل تشویقی بر رفتارهای باروری زوجین تدوین شوند تا ضمن تحقق باروری ایده آل و قصد شده آنان، دستیابی به اهداف سیاست های جمعیتی را تسهیل نمایند.Simulation of Women’s Fertility Behavior in Tehran Province Using Agent-Based Modeling Approach
Reduction of fertility to below‑replacement level in Iran has led policymakers to provide facilities to increase fertility, but careful assessment of the impacts of childbearing incentives have remained unattended. Using data from the 2017 Iran Fertility Transition Survey (IFTS) including 1500 households in Tehran province, this paper simulates the complex low-fertility behavior applying agent-based modeling approach in AnyLogic software environment. Various scenarios such as economic scenarios, providing government facilities, increasing the number of marriages, reducing the average age of marriage as well as a combined scenario were considered. The simulation results showed a declining trend in fertility in Tehran province for the next ten years based on which total fertility rate in Tehran will decline from 1.4 in 2019 to 1.06 in 2029. However, a 20-percent increase in the number of marriages for women leads to fertility increase from 1.06 in the base year to 1.26 in 2029. Using a combined scenario, it was shown that reduction in the average age of marriage along with improvement of childbearing conditions increase the total fertility rate to 1.6 in 2029. The policy implication of this study indicates that pronatalist programs should be developed considering the impact of incentives on couples’ reproductive behavious in order to facilitate achieving the goals of population policies while realizing their ideal and intended fertility.
تبلیغات
