نقش عبودیت در سعادت انسان از دیدگاه علامه طباطبایی با تأکید بر آیه 56 سوره ذاریات (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

بحث اهداف خلقت از جمله مباحث مورد توجه مفسران و دیگر اندیشمندان اسلامی است. در آیات قرآن کریم هدف از خلقت انسان ها و جنیان را مواردی چون: ابتلا و آزمایش، جهنم و عذاب و رحمت بیان شده است. آیه 56 سوره ذاریات نیز بیانگر مسئله هدف خلقت بوده و غایت این امر را عبادت معرفی می کند. دیدگاه مفسران در تحلیل و تفسیر آیات ناظر به اهداف خلقت به ویژه در ذیل آیه اخیر یکسان نبوده است بدان حد که گاهی اختلاف جدی در تبیین آن مشاهده می گردد. تحقیق حاضر با روش اسنادی و توصیفی به بررسی دیدگاه مفسران ذیل آیه 56 سوره ذاریات با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی پرداخته است. بر پایه یافته های پژوهه حاضر، علامه طباطبایی با کنار هم گذاردن این آیات و تقسیم بندی اهداف ابتدایی، متوسط، غایی و نهایی، عبادت را به عنوان هدف و غرض متوسط از خلقت انسان ها دانسته و رحمت را هدف نهایی از خلقت می داند. تمایز دیدگاه ایشان نسبت به سایر دیدگاه های تفسیری مفسران در تبیین آیه یادشده، کاملا محرز و برتری آن مشخص است.