تولید و به کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار در جنگ دریایی از منظر حقوق بین الملل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تولید و به کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار دریایی، ضمن تغییر و دگرگونی عمده در ابزار و شیوه ها جنگی، به-گونه ای برنامه ریزی شده اند، عملکرد آنها در تمامی مراحل خودکار می باشد، و به کارگیری آنها در جنگ های دریایی رعایت حقوق بشردوستانه را با چالش هایی جدی مواجه می نماید. بنابراین ضرورت دارد، چنین سیستم هایی براساس حقوق بین-الملل از مرحله تولید تا به کارگیری، مورد بررسی قرار گیرند. لذا، این مختصر در پی پاسخ به دو سوال می باشد؛ چگونه ماده 36 پروتکل الحاقی اول تولید، توسعه و به کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار دریایی را قاعده مند می نماید؟ و چگونه حقوق بین الملل بشردوستانه به کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار در جنگ دریایی را قاعده مند می نماید؟ ازاین رو هدف از این تحقیق بررسی اصول حاکم بر به کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار دریایی از منظر حقوق بشردوستانه، و بررسی تعهدات حقوقی مربوط به تولید و اقدامات پیش از به کارگیری این وسایل از منظر قواعد و مقررات حقوق بین الملل می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که براساس حقوق بین الملل، دولت ها ملزمند قبل از به کارگیری و در مراحل تولید به بررسی انطباق این وسایل با حقوق بشردوستانه پرداخته و در صورت انطباق اقدام به گسترش آنها نمایند. در عرصه میدنی نیز علیرغم اینکه انتظار می رود میزان استقلال سیستم های بدون سرنشین دریایی در آینده گسترش یابد، لکن تا آن زمان به کارگیری آنها حتما می بایستی تحت کنترل و نظارت انسان باشد. روش تحقیقی نوشتار حاضر، توصیفی تحلیلی، و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای است.Production and use of unmanned maritime vehicles in naval warfare from the perspective of international law
The production and use of automated unmanned maritime vehicles, as well as major changes in tools and methods of warfare are planned, their operation is automatic at all stages, and Their use in naval warfare poses serious challenges to humanitarian laws. It is therefore necessary to examine such systems in accordance with international law from the stage of production to operation. Therefore, this brief seeks to answer two questions; how does Article 36 of the First Additional Protocol regulate the production, development and use of automatic unmanned maritime vehicles? And how does international humanitarian law regulate the use of unmanned maritime vehicles in naval warfare? Therefore, the purpose of this study is to examine the principles governing the use of unmanned maritime vehicles from the perspective of humanitarian law, and to examine the legal obligations related to the production and pre-use of these devices from the perspective of international law. Research findings show that under international law, governments are required to review the compliance of these devices with humanitarian law before use and in the production process, and to expand them if they do. In the field, despite the fact that the degree of independence of unmanned maritime systems is expected to expand in the future, until then, their use must be under human control and supervision.
تبلیغات
