رفتارشناسی مردم مدینه در مواجهه با سیاست های معاویه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
معاویه برای استقرار و استحکام حکومت اموی مصمم بود، با تغییر ذائقه های فرهنگی، تطمیع و همچنین متکی بر ارتشی نیرومند تمام مخالفان به ویژه هواداران و شیعیان علی(ع)را از سر راه بردارد. از این رو کوشید با اتخاذ سیاست هایی تحریک کننده آنان را علیه حکومت برانگیزاند و موجبات نابودی ایشان را فراهم نماید؛ این سیاست در مورد حجربن عدی و یارانش کارگر افتاد و باعث شهادت ایشان گشت. از آنجایی که مدنیان هم اعم از حامیان شیخین و شیعیان رویکرد منفی نسبت به حکومت معاویه داشتند، سیاست یادشده در این شهر خصوصاً در مورد انصار اعمال گشت. پژوهش پیشرو، می کوشد تا با روش کتابخانه ای، به این سؤال پاسخ گوید که عملکرد مردم مدینه به ویژه انصار در مواجهه با سیاست های معاویه چگونه بود و چه عواملی در پدیداری آن اثرگذار بودند؟ یافته ها گویای آن است که ایشان با توجه به شرایط سیاسی و به تبعیت از امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و دیگر بزرگان قریشی ساکن در مدینه اقدام عملی در مبارزه با حکومت وی بروز ندادند و این شرایط سخت را تحمل نمودند. همچنین در این دوره نوعی وفاق سیاسی و اجتماعی میان مردم مدینه در رویارویی با حکومت اموی پدیدار گشت.Behavior of the people of Medina in the face of Mu'awiyah's policies
Mu'awiyah was determined to establish and strengthen the Umayyad rule, relying on a strong army to defeat all opponents. Therefore, in the cities that had a negative attitude towards his government, he tried to incite them against the government by adopting provocative policies and cause their destruction. Since the civilians, including the supporters of the Sheikhs and the Shiites, were in opposition to the Umayyad rule, this policy was also applied in this city. Leading research tries to describe and analyze the behavior of the people of Medina in the face of Mu'awiyah's policies in this city through a library method and answer the reasons for its occurrence. The findings show that he did not take practical action against Mu'awiyah in order to be aware of Mu'awiyah's conspiracy, and he endured religious, political, social and economic pressures. Of course, during this period, a kind of political and social agreement emerged between the intellectual and social groups of Medina in the face of the Umayyad rule, which was a negative confrontation with the ruling system. Also, they always protested against his rule in the form of a debate or a letter, and did not accept Yazid's governorship except with the obvious threat of Mu'awiyah.
تبلیغات
