بررسی ترجمه خطبه های برگزیده نهج البلاغه بر اساس الگوی صوری و پویای نایدا (مطالعه موردی: ترجمه انصاریان، دشتی و مکارم شیرازی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نایدا زبانشناس مشهور آمریکایی در حوزه ترجمه و زبان شناسی است که ترجمه را به دو دسته صوری و پویا تقسیم می کند. ترجمه صوری همان ترجمه لفظی و پایبندی به نویسنده است و ترجمه پویا، ترجمه ارتباطی یا انتقال پیام و توجه به مترجم می باشد. در ترجمه پویا به علت ایجاد تعدیلات فراوان می توان از عناصری چون حذف، اضافه، کاهش و تغییر نقش کلمات و عبارت استفاده کرد. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی با ذکر نمونه هایی از خطبه های نهج البلاغه، ترجمه های انتخابی بر اساس الگوی ذکر شده مورد بررسی قرار می گیرند. در بحث مؤلفه اضافه کردن یا کاستن از عناصر واژگانی ترجمه، توجه به بافت و موقعیت کلام و در نظر گرفتن ساختمان اصلی زبان مبدأ و مقصد از اهمیتی بالا برخوردار است؛ چراکه این دو مؤلفه گاهی باعث انقال معنا و پیام مورد نظر از زبان اصلی به متن مقصد و گاهی نیز باعث بر هم خوردن صورت و ساختار زبانی در متن مقصد می گردند. از میان مترجمان، دشتی و مکارم شیرازی از میان چهارده نمونه انتخابی از واژگان نهج البلاغه هر کدام به ترتیب نه مورد را بر اساس مدل پویا و پنج مورد را بر اساس مدل صوری به زبان مقصد انتقال داده اند و انصاریان نیز از چهارده مورد، هفت مورد را بر اساس مدل پویا و هشت مورد دیگر را بر اساس مدل صوری ترجمه کرده است.An Investigation of the Selected Sermons of Nahj al-Balaghah based on Nida's Formal and Dynamic Equivalence (Case Study of Ansariyan, Dashti and Makarem Shirazi's Translatons)
Nida, the famous American linguist and translation studies scholar, has categorized translation equivalence as two types of formal and dynamic. The formal equivalence is the literal and author's oriented type while dynamic equivalence is a communicative translator oriented type trying to send the message of the text across. The reason for the existence of various adjustments in the dynamic equivalence could be elements such as omission, addition, reduction, and words and phrases' parts of speech change. Deploying a descriptive-analytical research method and making examples of Nahj al-Balaghah sermons, the selected translations are studied based on the mentioned research model. The issue of addition or omission from the lexical elements of translation may consider factors such as attention to the context and register of the words and paying attention to the main structure of the source and target language, as these two types of translation may lead to the meaning communication from the sources text to the target. However, it could change the linguistic form and structure of the target text. Out of fourteen samples, among the studied translations, Dashti and Makarem Shirazi have adopted nine dynamic equivalences and five formal ones in their translations while Ansariyan has rendered seven dynamic and seven formal equivalences.
تبلیغات
