آشنایی زدایی در نامه های برگزیده نهج البلاغه (مطالعه موردی تقدیم و تأخیر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ناقدان، آشنایی زدایی را به عنوان دستاورد مکتب فرمالیسم روسی، یکی از ترفندهایی به شمار می آورند که سبب می شود کلام هنری از کلام غیرهنری متمایز گردد. این تکنیک ادبی با اشکال مختلف در کلام ظاهر می شود. یکی از مهم ترین شگردهای آشنایی زدایی را می توان در پدیده تقدیم و تأخیر دید که از طریق تغییر در ساختار اصلی جمله و جابه جایی عامدانه واژه ها حاصل می گردد. نامه های حضرت علی7 در نهج البلاغه یکی از زیباترین متونی است که از ترفند تقدیم و تأخیر بسیار بهره گرفته است و می توان در چهارچوب آشنایی زدایی به بررسی و تحلیل آن پرداخت.این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی، تلاش دارد انواع مختلف تقدیم و تأخیرهایی را که در نامه های برگزیده نهج البلاغه به کار رفته است ،بررسی نماید و تأثیری را که این پدیده بلاغی در معنا ایجاد نموده است مورد تحلیل قرار دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد که امام علی 7 با جابه جایی هدفمندانه جایگاه واژه ها و بهره گیری از تکنیک زبانی تقدیم و تأخیر و به روش آشنایی زدایی، هم کلام خویش را به شکلی گویاتر و معنادارتر برای مخاطب به تصویر کشیده و هم با رعایت حسن نظم، مطالب مورد نظر را بر اساس ریتم خاص و نظم آهنگی معین که مخاطب را مسحور شیوه بیان خویش ساخته، ادا نموده است.Defamiliarization in Nahj al-Balaghah Letters (Case study of Past and Future Verses)
Critics consider defamiliarization as one of the methods that distinguishes artistic speech from non-artistic one. This literary technique is realized in various forms in speech. One of the most important forms of defamiliarization technique can be seen in the phenomenon of past and future verses, which is achieved by changing the main structure of the sentence and the deliberate movement of words. The letters of Imam Ali (as) in Nahj al-Balaghah is one of the most beautiful texts that has benefited from the technique of past and future a lot and can be studied and analyzed in the framework of de-familiarization. Using a descriptive-analytical method, this paper tries to examine the different types of past and future used in Nahj al-Balaghah letters, and to analyze the effect that this rhetorical feature has created on meaning. The results of the research show that Imam Ali (AS) by carrying out a purposeful shifting of the position of words and using the linguistic technique of past and future and the method of de-familiarization, portrayed his words in a more eloquent and meaningful way for the audience and by observing good order. Moreover, he has created a specific rhythm and a certain melody that fascinates the audience with its way of expression.
تبلیغات
