تحلیل تاریخی دشمنی با حضرت علی(ع) از سال 36 تا 132 قمری در منابع اهل تسنن (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
تاریخ صدر اسلام، شاهد رویکردهای متفاوت جامعه اسلامی نسبت به حضرت علی(ع) است. «باورمندان به امامت منصوص» و «قائلان به خلافت انتخابی»، دو گروهی هستند که در اعتقاد به جایگاه والای حضرت علی(ع) اشتراک نظر دارند. دسته سوم، افرادی هستند که راه مخالفت با حضرت را در پیش گرفتند. این پژوهش، با هدف تبیین گونه های تقابل با حضرت علی(ع) با رویکرد تاریخی به کاوش اطلاعات موجود در منابع اهل سنّت درباره وقایع سال های 36 تا 132 هجری پرداخته است. بر اساس یافته های پژوهش، تقابل با حضرت علی(ع) در قالب رفتارهایی همچون: نسبت دادن کفر، لعن و دشنام، اتهام زنی، ترک سنّت نبوی، انکار فضایل، زدودن نام حضرت و سرکوب یاران ایشان، بروز داشته است.The Historical Analysis of Opposition with Imam Ali (PBUH) from 36 to 132 (A.H) according to the Sunnite Sources
The history of early Islam includes various approaches of Islamic community towards Imam Ali (PBUH). The believers of appointed Imamate and the ones believed in the elected caliphate are two groups unanimous in regard with the superior position of Imam Ali (PBUH). The third group are those against that holiness. This research aimed to clarify the ways of opposition with Imam Ali (PBUH) and investigated the data present in the Sunnite sources regarding the events occurred during 36 to 132 (A.H) through the historical approach. According to the findings, the enmity with that holiness has been represented by attributing blasphemy, cursing, accusing, leaving the Prophetic tradition, denying the virtues, removing the name of that holiness and oppressing his followers.
تبلیغات
