پروژه های گاپ و داپ ترکیه از منظر حقوق بین الملل و رسالت رسانه ها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
طرح های گاپ و داپ ترکیه با احداث ده ها سد بر روی رودخانه های بین المللی دجله، فرات و ارس، کشورهای عراق، سوریه، ایران، ارمنستان و جمهوری آذربایجان را با انبوهی از بحران های زیست محیطی و چالش های اقتصادی، اجتماعی و انسانی مواجه می کنند. ایجاد ریزگردها، کاهش حق آبه کشورهای پایین دست، از بین رفتن گونه های بومی آبزیان، خشک شدن تالاب ها، بیابان زایی، بحران کشاورزی بهداشتی، تشدید بیکاری و مهاجرت از تبعات پروژه های گاپ و داپ است. ترکیه با ادعای اینکه منابع آبی دجله، فرات و ارس بخشی از آب های داخلی این کشور هستند، علی رغم اعتراض ها در حال تکمیل این پروژه ها است. مقاله حاضر با هدف بررسی گاپ و داپ از منظر قواعد حقوق بین الملل و با چارچوب نظری «حقوق بین الملل محیط زیست» و «حقوق بشر زیست محیطی» به ویژه مفهوم «منع استفاده زیان بار از محیط زیست» و با کاربست روش توصیفی- تحلیلی، به دنبال پاسخ به این سؤال است که ابعاد نقض حقوق بین الملل در گاپ و داپ کدامند؟ یافته ها نشان می دهند که اجرای پروژه گاپ و داپ با قواعد عرفی حقوق بین الملل محیط زیست و «کنوانسیون قانون بهره برداری های غیرکشتیرانی از جریان های آبی بین المللی»، کنوانسیون های رامسر، مقابله با بیابان زایی، اسپو، آرهوس و اعلامیه استکهلم مغایرت دارد. همچنین به دلیل نقض «حق دسترسی به آب و هوای سالم» و تخریب آثار فرهنگی، قواعد حقوق بین الملل بشر و حقوق فرهنگی اقلیت ها را به شدت نقض می کند. رسانه های برون مرزی می توانند با تبیین ابعاد نقض حقوق بشر و حقوق محیط زیست در پروژه های گاپ و داپ، سیاست رسانه ای آنکارا در سانسور و وارونه سازی تبعات این طرح ها را خنثی کنند و در عین حال با ایجاد حساسیت و مطالبه گری در افکار عمومی و گروه های مدافع محیط زیست، مانع توسعه اجرا و توقف سرمایه گذاری های خارجی در آنها شوند.Turkey's GAP and DAP Projects from the Perspective of International Law and the Mission of the Media
By building dozens of dams on the international rivers of Tigris, Euphrates and Aras, Turkey's GAP and DAP projects confront the countries of Iraq, Syria, Iran, Armenia and the Republic of Azerbaijan with a multitude of environmental crises and economic, social and humanitarian challenges. The creation of micro dusts, the reduction of water rights of downstream countries, the loss of native aquatic species, the drying up of wetlands, desertification, the crisis of health agriculture, the aggravation of unemployment and migration are the consequences of GAP and DAP projects. Claiming that the Tigris, Euphrates and Aras water sources are part of the country's internal waters, Turkey is completing these projects despite the protests. The purpose of this article is to examine GAP and DAP from the perspective of international law and with the theoretical framework of "international environmental law" and "environmental human rights", especially the concept of "prohibition of harmful use of the environment" and by applying the descriptive and analytical method, in order to answer this question that, what are the dimensions of violation of international law in GAP and DAP? The findings show that the implementation of the GAP and DAP project contradicts the customary rules of international environmental law and the "Convention on the Law of Non-Navigational Uses of International Watercourses", the Ramsar Conventions and combating desertification, The Convention on Environmental Impact Assessment in a Transboundary Context (ESPOO), Aarhus and the Stockholm Declaration. Also, due to the violation of the "Right to Access to a Healthy Climate" and the destruction of cultural works, it severely violates the rules of international human rights and the cultural rights of minorities. The Iranian broad casting World Service Media can neutralize Ankara's media policy in censorship and reversing the consequences of these projects by explaining the dimensions of human rights and environmental rights violations in GAP and DAP projects, and at the same time, by creating sensitivity and demand in public opinion and environmental protection groups, they hinder the development of implementation and stop foreign investments in them.