شناسایی مؤلفه های همبستگی ملی در شعر اجتماعی-سیاسی دوره مشروطه (مورد مطالعه: فرخی یزدی و میرزاده عشقی) (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
ادبیات مشروطه متعلق به زمانی است که گویندگان ایران ضمن آشنایی با مظاهر تمدن غربی، با فرهنگ و ادب کشورهای مختلف آشنا شده و دریافته اند که ادبیات می تواند گره گشای بسیاری از مسایل سیاسی و اجتماعی باشد. از این رو در ادبیات مشروطه شاهد مضامینی هستیم که گویندگان به واسطه آنها سعی در ایجاد همبستگی میان مردم کرده اند. در این پژوهش که به روش توصیفی –تحلیلی با هدف شناخت مولفه های همبستگی در شعر فرخی یزدی و میرزاده عشقی انجام شد. به این نتیجه رسیدیم که این دو شاعر با در نظر گرفتن عناصر مشترک میان همه ملت، در اشعار خود از این مضامین استفاده کرده اند تا مردم را ترغیب به اتحاد و وحدت کنند. این مضامین و مولفه های مشترک در ارتباط با هویت ملی، مذهبی قرار دارد که موجب تحریک حس ایران دوستی آنها می شود. این عاصر عبارتند از: سرزمین مشترک، تاریخ مشترک، دین مشترک. فرخی و عشقی با یادآوری ویژگی های تاریخ باستانی ایران و دلاوری های گذشته، اهمیت وطن به عنوان نمادی از مادر، لزوم حفظ زبان و فرهنگ فارسی، دین اسلام و لزوم حفظ آن از شر بیگانگان، کوشیده اند، تا ملت را برای همبستگی در برابر اجانب و حکام بی دین آماده مبارزه کنند.Identifying the components of national solidarity in socio-political poetry of the constitutional period (Case study: Farrokhi Yazdi and Mirzadeh Eshghi)
literature can solve many political and social problems. Hence, in the constitutional literature, we see themes through which the speakers have tried to create solidarity among the people. In this research, which was done by descriptive-analytical method with the aim of recognizing the components of solidarity in the poetry of Farrokhi Yazdi and Mirzadeh Eshghi. We came to the conclusion that these two poets, using common elements among the whole nation, have used these themes in their poems to encourage people to unite. These common themes and components are related to national and religious identity, which stimulates their sense of Iran-friendliness. These elements include: a common land, a common history, a common religion. Farrokhi and Eshghi have tried to remind the features of the ancient history of Iran and past heroism, the importance of the homeland as a symbol of the mother, the need to preserve the Persian language and culture, the religion of Islam and the need to protect it from foreigners. To prepare the nation for solidarity against foreigners and irreligious rulers.