نقد و بررسی نظریه «تناسب معجزات با شرایط زمانه» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با توجه به اینکه معروف ترین و شناخته شده ترین راه ثبات نبوت، معجزه است، بررسی و تحقیق پیرامون معجزات از مقوله های بسیار مهم است. اوصاف و مشخصات متعددی برای تشخیص معجزه از افعال مشابه بیان شده است ازجمله آنکه معجزه، کاری خارق عادت و مقرون به تحدی است که بشر عادی، از آوردن مثل آن عاجز و ناتوان است. در این راستا تفاوت معجزات پیامبران از مقوله هایی است که پیرامون آن نظرات گوناگونی مطرح شده است. از دیدگاه برخی دانشمندان علوم قرآنی، معجزه هر پیامبری از جنس کمال و فضیلت عصر آن پیامبر بوده است تا مردم بدانند که آن عمل متفاوت از تخصص و عمل بشری است و کاری الهی و خارج از توان بشری است، باورمندان به این نظریه که از آن به "تناسب معجزه با زمانه"یادکرده اند؛ بیش از هر چیز مستند خود را روایتی از امام هادی ع قرار داده اند. این گفتار پس از تعریف و بیان اندیشه تناسب معجزه با زمانه و بیان ادله عقلی و روایی آن؛ تلاش دارد تا دلایل ادعایی را ردّ نماید. در بحث روایی که مهم ترین دلیل این گزاره دانسته شده؛ نقد سندی و متنی موردتوجه قرار گرفته است. در ادامه قرائنی دیگر نیز بر ابطال این گزاره ارائه شده است.Critique and Investigation of the Theory of Proportion of the Miracles with Era-Specific Conditions
Because the most well-known way to substantiate prophethood is through miracles, it is imperative to investigate the miracles, which is a critical category. for miracles, many features and descriptions have been provided, suggesting that a miracle is a challenging and extraordinary thing that ordinary human beings are incapable of producing the likes of which. In this connection, the difference between the apostles’ miracles is a subject that involves many theories. For some Qur’anic science scholars, the miracle of every prophet has originated from his perfection and virtues of his era so that people get to know that the conduct is different from human action and that it is divine and out of human power. The advocates of this theory, who call it the “proportion of the miracle with the time conditions,” refer to a narration from Imam Hadi (PBUH). This study first defines and states the idea of the proportion of the miracle with the time conditions and then produces rational and narrative reasoning to reject alleged reasons. From a narrative perspective, which is the most important reason for this subject, documented and textual critics are focused attention, though some reasons are brought to reject it.