اعتبارسنجی اراده در تحقق دلالت با رویکردی بر دیدگاه امام خمینی در ماهیت دلالت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بررسی دقیق رابطه بین لفظ و معنا در یافتن ظهورات و تحلیل وضع تأثیر بسزایی دارد یکی از مباحث مربوطه که مورد اختلاف بزرگان قرارگرفته، این است که دلالت لفظیه تابع اراده متکلم است؛ یعنی طوری است که مثلاً اگر متکلم در خواب کلامی گفت بر معنای آن دلالت ندارد یا این چنین نیست بلکه به صرف شنیده شدن لفظ و لو هیچ اراده ای برای تفهیم معنا در بین نباشد دلالت شکل می گیرد. بوعلی کلامی مبنی بر تبعیت دلالت از اراده دارد که موردنقد و بررسی علما قرارگرفته است. دو استدلال برای اثبات مدعای وی مطرح شده است 1. وضع برای کلامی که مراد متکلم نیست لغو است لذا واضع، لفظ را فقط برای معنای مراد وضع کرده است.اراده در حقیقت دلالت دخیل است لذا بدون اراده دلالت صادق نیست؛ که هر دو استدلال مورد مناقشه قرارگرفته است.این مقاله با تبیین محل نزاع و تأکید بر ماهیت دلالت و تقیّد آن به علم، با توجه به دیدگاه امام نسبت به ماهیت دلالت به نقد اشکالات می پردازد و درنهایت کلام بوعلی را به اثبات می رساند.Validation of Will in Realization of Signification Based on Approach of Imam Khomeini to the Nature of Signification
The study of the relationship between speech and meaning has a serious impact on the finding of the manifestation and analysis of the coining of the word. One of the controversial issues in this regard is that verbal signification is a factor of the speaker’s will. For instance, if the speakers utters a word in sleep, does it connote to its meaning, or, just by hearing a word, although there is no will to make the listener understand its meaning, signification is formed? Avicenna (Abu Ali Sina) argues that signification is a factor of the will that has been criticized by scholars. There are two claims to prove his argument. First, coining for a speech that is not meant by the speaker is invalid. Hence the coiner has coined the word only for the meaning of what he intends. Second, will is effective in the signification of the truth. Hence, without will, signification does not hold true. However, both the arguments have been questioned by some scholars. The present study is an attempt to explain and critically study the main controversy with emphasis on the nature of signification and its commitment to knowledge based on Imam Khomeini’s viewpoint about signification. The findings of the study show that Avicenna’s argument is valid.