تحولات سببیت و استناد در قانون مجازات اسلامی 1392 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تشخیص اینکه جنایت به کدام یک از رفتارهای مجرمانه مستند است همواره یکی از دشواری های دعاوی کیفری بوده است. این دشواری زمانی به یک معضل جدی تبدیل می شود که رفتارها به صورت طولی در نتیجه مجرمانه مؤثر هستند. قانونگذار 1392 با دوری از ضوابط عینی و مادی و تفکیک سببیت از استناد با بهره گیری از مفاهیم عرفی در پی تحولات اساسی و بنیادین در قواعد سببیت و استناد بوده است. پذیرش ضمان سهمی، امکان استناد هم زمان جنایت به مباشر و سبب، تأثیر عنصر قصد در استناد جنایت به فعل مجرمانه از جمله تحولات انجام شده در قواعد سببیت است که می تواند ناشی از عدول مقنن از رویکرد مادی و فلسفی در مقوله استناد باشد. مقنن 1392 اگر چه با تغییرات یاد شده در پی نزدیک کردن قواعد سببیت به عدل و انصاف بوده است اما در پاره ای از امور چون عدم پذیرش ضمان سهمی در اجتماع عرضی اسباب و همچنین تعارض موجود در مواد 527 و 528 نتوانسته نگاهی جامع به این مهم داشته باشد. ما در این پژوهش ضمن بررسی موضوع تفکیک مقوله سببیت از استناد به ارزیابی این تحولات که مبتنی بر نگاه عرفی به موضوع سببیت و استناد است خواهیم پرداخت.The developments of causation and citation in the 92 Islamic Penal Code
Identifying which of the criminal behaviors the crime is documented to, has always been one of the problems in criminal claims. This problem changes into a serious challenge when the conducts are effective in the criminal consequence in a longitudinal way. By avoiding objective and material criteria and distinguishing causation from citation using customary concepts, the 1392 lawmakers tried to create basic and fundamental changes in causation and citation rules. Some of the changes in causation rules are the acceptance of sharing responsibility, the possibility of citing a crime to a perpetrator and to a cause simultaneously and the effect of the element of intention in citing the crime to a criminal act which can be due to the legislative deviation from the material and philosophical approach in the category of citation. Although the 1392 lawmakers, have tried to get the rules of causality closer to justice and fairness, following the changes mantioned, but in some cases such as non acceptance of the sharing responsibility in the aggregation of transverse causes and also the existing conflict in provisions 527 and 528, it hasn't been able to have a comprehensive look to this issue. In the present study while reviewing the subject of differentiating the case of causation from citation, we are seeking to evaluate these developments which are based on a customary view to causational and citational rules.
تبلیغات
