بررسی افعال استثنایی مرکب و راه تشخیص آن در جمله (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر نقد، بررسی و توصیفِ گونه ای از افعال زبان فارسی است که ساختاری متفاوت با سایر افعال در جمله دارند. در مورد این ساخت فعلی بین دستورنویسان زبان فارسی اختلاف نظرهایی وجود دارد که فهم درست و تشخیص آن را با دشواری هایی همراه ساخته است. تأمل در نام هایی که صاحب نظران گرامی بر این گونه فعلی نهاده اند، شدت اختلاف نظر و برداشت های متفاوت در این عرصه را نشان می دهد. این افعال با عناوین مختلفی از جمله: «فعل بی شخص»، «فعل های ناگذر»، «فعل مرکب ضمیری»، «ناگذر یک شخصه»، «فعل یک شناسه» یا «فعل غیرشخصی» و «مرکب پی بستی» نامیده شده است. نگارندگان این ساخت خاص فعلی را در مقاله حاضر بر اساس ساختار نحوی و صوری در ساخت جمله بررسی و توصیف کرده اند. البته از آن جاکه در توصیف و معرفی این ساخت فعلی، برخی از صاحب نظران به آوردن مثال هایی از فارسی قدیم و بعضی دیگر به آوردن مثال هایی از فارسی معاصر پرداخته اند، بنابراین نگارندگان در این مقاله با روشی متفاوت و کاربردی توصیف فعل را با هر دو نگرش درزمانی و هم زمانی انجام داده اند؛ چون ساخت استثنایی این افعال باعث ارائه توصیف های متفاوت از آن شده است. لذا ضمن بیان نظریات دیگران به نقد و بررسی این دیدگاه ها پرداخته شده است تا در پایان با توصیف مشخص و دقیق زبانی این فعل، گامی هر چند کوچک برای فهم بهتر زبان فارسی برداشته شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که این ساخت فعلی همیشه مرکب و معمولاً گذراست و شخصی بودن آن را بر اساس ساختار جمله می توان تشخیص داد. همچنین به دلایل مختلف بهتر است مرکب استثنایی نامیده شود.Compound-exceptional Verbs and How to Distinguish them in a Sentence
The present study is a critique, study and description of a type of verb in Persian language that has a different structure from other verbs in the sentence. There are differences among Persian grammarians about this current construction, which has made it difficult to understand and recognize it correctly. Reflecting on the different names chosen for this type of verb reveals the intensity of disagreement and different perceptions in this field. These verbs have different titles such as: impersonal verb, imperfective verbs, compound pronoun, impersonal imperfect, the singular verb or impersonal verb. The present article examined and described this current special construction based on the syntactic and visual structure in sentence construction. To describe and introduce this current construction, some experts have dealt with examples from ancient Persian and others with examples from contemporary Persian. The authors of this article, however, describe the verb in a different and practical way using both approaches simultaneously. Because the exceptional structure of these verbs has led to different descriptions of them, these views have been criticized and examined, so that in the end, with a clear and precise linguistic description of this verb, small step is taken to better understand the Persian language. The research findings show that the current construction is always compound and usually transient, and its personal/impersonal status can only be identified based on the sentence structure. For various reasons, it is better to call it an exceptional compound.