معرفی و نقد دراسات فی الشاهنامه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
گرچه سده هاست، مترجمان و پژوهش گران بیگانه نیز پیرامون شاهنامه دست به قلم می برند ولی کنگره هزاره فردوسی بود که در سال ۱۳۱۳ خورشیدی، شاهنامه را کانون پژوهش های جهانی گردانید. دراسات فی الشاهنامه، گسترده ترین پژوهش جهان عرب درباره شاه کار فردوسی، یکی از آن تلاش هاست. طه ندا این کتاب پر برگ را نزدیک به بیست سال پس از آن کنگره در دو بخش و پانزده فصل به نگارش درآورد. شوربختانه اثر یاد شده تا کنون در ایران، ناشناخته مانده است. از این روی، پس از خوانش سراسر کتاب، تلاش می کنیم، با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی، کوتاه آن را شناسانده و برجستگی ها و کاستی هایش را به خوانندگان، نشان دهیم تا از جای گاه کتاب، آگاه شوند.Introducing Derasat fi alShahnameh
Although for centuries translators and foreign scholars had conducted studies on Shahnameh, yet it was in 1313 when the congress of the millennium of Ferdowsi took place that Shahnameh became the focal point for the world researchers. Derasat fi alShahnameh, the most comprehensive research in the Arab world regarding Shahnameh is one such attempt. Taha Neda wrote this prolific book in two sections and fifteen chapters nearly twenty years after the congress. Unfortunately this work is not fully recognized in Iran, therefore after reading the whole work attempt is made in this article to introduce this work briefly and to reveal its outstanding aspects and to refer to its drawbacks by using descriptive analytic method so that the readers become aware of the standpoint of this work.