پیش بینی رابطه والد-فرزند بر اختلالات رفتاری بامیانجیگری همدلی در نوجوانان 12تا15
آرشیو
چکیده
اختلالات رفتاری به عنوان یک پیش آگهی منفی برای سال های بعدی زندگی نوجوان محسوب می شودوحاصل تعامل نوجوان با محیط اطرافش می باشد، والدین نقش مهمی در اجتماعی شدن فرزند دارند، یکی از موارد اجتماعی شدن نیز همدلی است. مواد و روشها: پژوهش حاضراز نوع توصیفی پیمایشی می باشد.جامعه آماری نوجوانان 12 تا 15 سال که در مدارس دخترانه و پسرانه در مقطع متوسطه دوره اول شهر تهران مشغول به تحصیل بودند،می باشند حجم نمونه 629 نفر که 320 دختر و 309 پسر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بااستفاده ازتکمیل پرسشنامه های رابطه والد و فرزند، اختلالات رفتاری و همدلی ودر مدت2 ماه داده هابه دست آمدو داده ها بررسی و جمع آوری شد. جهت بررسی روابط بین خرده مقیاس ها و متغیرهای میانجی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری روابط تحلیل شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای spss.26 و Amos.24صورت گرفت. یافته های پژوهش: داده های بدست آمده مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت .براساس نتایج به دست آمده ضریب سطح معناداری002/0می باشدوضریب استاندارد شده 03/0-واستاندارد نشده 37/0- می باشد. میزان واریانس تبیین شده اختلالات رفتاری بر اساس رابطه والد-فرزند، همدلی برابر با 38/0=R2 است. متغیرهای پیش بین 38 درصد از تغییرات اختلالات رفتاری را تبیین می کنند. نتیجه گیری: اثر غیر مستقیم رابطه والد-فرزند به واسطه همدلی بر اختلالات رفتاری برابر 16/0- و اثر کل 24/0- است.اثر غیرمستقیم رابطه والد-فرزندبراختلالات رفتاری با نقش واسطه ای همدلی معنادار است (01/0≥P، 03/0- =IE). بدین معنی که بهبود در رابطه والد-فرزند با افزایش همدلی می تواند اختلالات رفتاری را کاهش دهد.Predicting the parent-child relationship on behavioral disorders with empathy mediated in adolescents 12 to 15 years old
Introduction: Behavioral disorders are considered as a negative prognosis for the next years of adolescent life. The result of adolescent interaction with the environment. Materials and Methods: The present study is a descriptive survey. The statistical population of adolescents 12 to 15 years old who were studying in girls 'and boys' schools in the first year of high school in Tehran, the sample size is 629 people, 320 girls and 309 boys. Available sampling forms were selected. Using the completion of parent-child relationship questionnaires, behavioral disorders and empathy and within 2 months, the data were reviewed and collected. Pearson correlation coefficient was used to investigate the relationships between subscales and mediating variables. Relationships were analyzed using structural equation modeling. Analyzes were performed using SPSS.26 and Amos.24 software. Findings: The obtained data were analyzed. Based on the results, the significance level coefficient is 0.002 and the standardized coefficient is -0.03 and the non-standardized coefficient is -0.37. The explained variance of behavioral disorders based on the parent-child relationship, empathy is equal to R2 = 0.38. Predictive variables explain 38% of changes in behavioral disorders. Conclusion: The indirect effect of parent-child relationship due to empathy on behavioral disorders is -0.16 and the total effect is -0.24. The indirect effect of parent-child relationship on behavioral disorders with mediating role of empathy is significant (P≥0.01, 03 / 0- = IE). This means that improving the parent-child relationship by increasing empathy can reduce behavioral disorders.
تبلیغات
