آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۴

چکیده

سقط جنین از نظر شرعی حرام و از نظر عقلایی ظلم شمرده می شود و در آن تفاوتی میان قبل از ولوج روح و بعد از آن نیست. با این حال فقهای امامی در برخی موارد خاص، سقط جنین را اجازه داده، و در برخی موارد دیگر اختلاف کرده اند. یکی از موارد اختلافی، موردی است که بقای جنین به صورت بالفعل جان مادر را تهدید نمی کند، ولی خطرهای شدید کمتر از مرگ مانند عفونت شدید و جدا شدن رحم، عقیم شدن دائمی و... را به دنبال دارد. در این موارد، این پرسش مطرح است که آیا سقط جنینی که در شرف مرگ است، برای حفظ مادر از مخاطرات کمتر از مرگ، جایز است یا خیر؟ نویسنده برای پاسخ به این سؤال، با روش کتابخانه ای تحلیلی، به ارائه و نقد ادله حرمت پرداخته و با استناد به آیات و روایات و بنای عقلا درصدد اثبات جواز سقط با شرایط خاص است. احراز موضوعی جنین مخاطره آفرین به اتکای گفته کارشناسان پزشکی و تعیین حکم دیه در فرض سقط از فروعات مهم این بحث است. در مجموع می توان گفت هرچند که اصل اولی در سقط جنین، حرمت است، ولی سقط آن در این موارد خاص، برای شخص مادر جایز است و او می تواند با خوردن دارو اقدام به قتل جنین و سپس سقط آن نماید، بدون اینکه قصاص یا دیه بر او واجب شود.

الحکم الفقهی لإسقاط الحمل علی وشک الموت لحمایة الأمّ من مخاطر أقلّ من الموت

الإجهاض حرام من وجهة نظر الشرع و ظلم من وجهة نظر العقلاء. و لا فرق أن یکون قبل ولوج الروح أو بعده إلّا أنّ الفقهاء الإمامیّة سمحوا بالإجهاض فی بعض الحالات الخاصّ و اختلفوا فی بعض الحالات الآخر. إحدی الموارد المثیرة للجدل هی الحالة التی لا یهدّد بقاء الجنین حیاة الأم بالفعل؛ ولکن ینطوی بقائه علی مخاطر شدیدة أقل خطورة من الموت مثل سرایة العدوی الشدید و انفصال الرحم و التعقیم الدائم و غیر ذلک. فی هذه الحالات یطرح هذا السؤال نفسه: هل یجوز الإجهاض علی الجنین الذی یکون علی وشک الموت لحفظ الأمّ من مخاطر أقلّ من الموت أم لا؟ للإجابة علی هذا السؤال تقدّم الکاتب بمنهج التحلیلی-المکتبی أدلّة الحرمة و نقدها و حاول إثبات جواز الإجهاض فی بعض الشرائط الخاصّة بالاستناد إلی الآیات و الروایات و بناء العقلاء. یعتبر إحراز الموضوع فی الجنین الخطیرة للأمّ بالاتّکاء علی قول الأطباء الخبراء و تعیین حکم الدیة فی حالة الإجهاض، من الفروع المهمّة لهذا النقاش. و بعد البحث یمکن القول بأنّه وإن کان الأصل الأولیّ فی الإجهاض هو الحرمة ولکن یجوز فی هذه الحالات الخاصّة إسقاط الحمل لشخص الأمّ و یجوز لها أن تقوم بقتل و إسقاط الجنین باستعمال الأدویة من غیر أن یفرض علیها قصاصاً و دیة.

تبلیغات