چالش افلاطون گرایی معاصر برای خداباوری توحیدی از نگاه ویلیام کریگ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
افلاطونیان معاصر اذعان می کنند که برخی اعیان انتزاعی، مانند: اعیان ریاضی به نحو ضروری، فرازمانی، نامخلوق و مستقل وجود دارند. از سوی دیگر، بر اساس الهیات کتاب مقدس و الهیات کلاسیک خداوند تنها موجود قائم بالذات و مستقل است. بنابراین، افلاطون گرایی برای الهیات کلاسیک چالشی مهم ایجاد می کند که بر اساس آن، خداوند تنها واقعیت مستقل، ضروری و نامخلوق نیست. ویلیام کریگ، فیلسوفِ خداباور معاصر آمریکائی، معتقد است خداباوری توحیدی با افلاطون گرایی دچار مشکل می شود. در نتیجه، یک خداباور توحیدی نمی تواند در باب اعیان انتزاعی به دیدگاه واقع گرایی افلاطونی قائل شود و معتقد باشد که اعیان انتزاعی هویاتی نامخلوق، ضروری و فرازمانی هستند. کریگ معتقد است قائل شدن به موجوداتی با این ویژگی ها با کمال خداوند، قدرت مطلق و آموزه خلقت ناسازگار است و برای اثبات دیدگاه ناسازگاری افلاطون گرایی با الهیات سنتی مسیحی به برخی آیات انجیل استناد می جوید. وی بر این باور است که با گذر از نگاه واقع گرایی به دیدگاه ناواقع گرایی در باب اعیان انتزاعی، چالش فوق برطرف می شود. به نظر می رسد استدلال های کریگ با توجه به مباحث مقدمات حکمت در علم اصول قابل دفاع نباشد و استفاده اطلاق و عمومیت مخلوق بودن ماسوی الله از آیات مورد استناد او صحیح نیست.Challenge Contemporary Platonism for Theism in view of William Craig
Contemporary Platonists acknowledge that some abstract objects, such as mathematical objects, exist necessarily, eternally and independent. On the other hand, biblical theism and classical theism acknowledge that God is the sole ultimate reality. This is the challenge that Platonism has posed to the theology of the Scriptures and classical theology, as a result of which God is not the only independent, necessary, and uncreated reality. William Craig, a contemporary American theist philosopher, believes that theism is undone by Platonism. Thus a theist cannot hold a Platonic realist view of abstract objects; And believes that abstract objects exist and are also uncreated, necessary and eternal. Craig believes that believing in beings with these qualities is incompatible with God's perfection, and the doctrine of creation. Craig cites some biblical verses to prove his view of the incompatibility of Heavyweight Platonism with traditional Christian theism. He believes that by moving from a realistic to an Anti-realistic view of abstract objects, the above challenge will be solved. Craig's arguments do not seem to be defensible in view of wisdom rudiments in the science of Asul (the science of principles) And the use and generalizations of the creation from the verses cited by him is not correct. In the end, Craig's main claim of passing from the Platonic realism to the view of anti-realism seems perfectly justified, although his method does not seem correct.