در سال های اخیر بازار مالی با نوسانات زیادی مواجه شده و عدم اطمینان این نوسان ها، نگرانی هایی را در سرمایه گذاران ایجاد نموده است. از این رو مدل سازی نوسان و پیش بینی آن در مسائل مختلف تحقیقی و عملی مالی، مورد توجه قرار گرفته است.هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل اجتماعی موثر ماندگاری سهام داران بر مبنای مدل سازی و پیش بینی نوسانات بازار سهام با استفاده از مدل های خودرگرسیونی ناهمگن (HAR) در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این پژوهش، مدل سازی نوسان با استفاده از داده های پرفراوانی و با کمک مدل های خانواده ی HAR-RV، انجام شده و اثر اضافه نمودن جزء پرش در کارایی پیش بینی نوسان شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بهابازار اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1391 تا 1398 است. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با اعمال محدودیت های موجود، تعداد 162 شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. پژوهش حاضر از حیث جهت گیری پژوهش کاربردی، رویکرد پژوهش آمیخته( کیفی/کمی) و هدف پژوهش اکتشافی است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که اگر مدل های HAR بهترین مدل پیش بینی نبوده باشد، بدترین نیز نبوده است و از آنجایکه بر اساس سه معیار، عملکرد آن بهترین بوده است لذا میتوان گفت جزء مدل های خوب و مناسب برای پیش بینی بوده است؛ و دیگر اینکه چه مدل سازی بر اساس گارچ تحقق یافته و چه مدل رقیب آن یعنی ای گارچ هر دو با فرض توزیع نرمال نسبت به فرض توزیع استیودنت برای جملات خطا عملکرد بهتری داشته اند.
