حسابرسی داخلی به عنوان بخش مهمی از سیاست ها و راهبردهای بین المللی گزارشگری مالی تلقی می شود که می تواند به ایجاد ارزش برای ذینفعان منجر گردد. یکی از این بخش های مهم پذیرش و نحوه ی اجرای استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است که در طی چندسال گذشته بر کارکردهای حسابرسی داخلی متمرکز بوده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های واحد حسابرسی داخلی و تاثیر آن بر پذیرش و نحوه ی اجرای استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی می باشد. این پژوهش از نظر هدف پژوهش جزء پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت تحلیل، جزء پژوهش های توصیفی/پیمایشی دسته بندی می گردد. همچنین از لحاظ بعد زمانی، داده های آن از نوع مقطعی در سال 1400می باشند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش استفاده از پرسشنامه استاندارد بوده است، که مبنای تحلیل معادلات ساختاری و تحلیل حداقل مربعات جزئی در برازش مطلوبیت مدل پژوهش قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش متشکل از حسابرسان عضو جامعه ی حسابداران رسمی می باشد و روش نمونه گیری در این پژوهش، تصادفی ساده بوده است. نتایج ناشی از تحلیل های پژوهش نشان می دهد که واحد حسابرسی داخلی می تواند نقش موثری در پذیرش و نحوه ی اجرای استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی داشته باشد و توجه مدیران به حمایت و اهمیت این نقش معطوف می گردد.
