سیاست و ورزش رابطه پیچیده ای دارند و در ایران این موضوع بنابه دلایل مختلف اهمیتی دوچندان یافته است. بر این اساس تلاش شده تا الگوی رفتار سیاسی مدیران ورزشی ایران مورد تحلیل واقع شود. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران ورزش ایران در سال 99-1398 می باشند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه رفتار سیاسی و تصمیم گیری راهبردی استفاده شده است. نتایج نشان داد ساختار رفتار سیاسی بر تصمیم گیری راهبردی تأثیرگذار نیست. با توجه به این نتیجه؛ ابعاد رفتار سازمانی که شامل رفتارهای غیراصولی با همکاران، رفتارهای خودخدمتی در سازمان، استفاده از گروه حامیان برای خود، مورد ستایش قرار گرفتن، ایجاد گروه قدرتمند در سازمان، رفت وآمد با افراد قدرتمند در سازمان و لزوم رعایت الزامات اخلاقی می باشد؛ با رفتار سیاسی همخوانی دارد. اما استفاده از پایگاه اطلاعات برای استفاده سیاسی در سازمان تأیید نگردید.