سرنوشت های دردناک و ناکامی های نخبگان و نوابغ تحلیل های گوناگون به خود دیده است. فرهنگ ما از این دست نخبگان کم نداشته است. شاید ناگشودگی این معما از آن رو باشد که جمع نخبگی و ناکامی برایمان ناممکن و یا دست کم، ثقیل می نماید؛ اما اگر نخبگی را به تخصص تعریف کنیم، این استبعاد از میان برمی خیزد که شخصی در یک یا چند حوزه نخبه باشد؛ ولی در حوزه و حوزه های دیگر عامی باشد. بنابراین، توفیقات او از ناحیه نخبگی و ناکامی های او از ناحیه عامی بودن او باشد. ادعا این است که عمده ناکامی های نخبگان ما، نداشتن مهارت در رفتار ارتباطی موفق بوده است؛ چون آنان، به رغم نخبگی و نبوغ در حوزه های دیگر، هیچ آموزشی برای کسب مهارت های رفتار ارتباطی موفق، ندیده و نمی بینند. این مطالعه نشان می دهد هر چند سهروردی در حکمت و فنون علمی نزدیک به آن، نابغه و نخبه بوده، اما چون سبک گفتاری و رفتار ارتباطی وی، خالی از مهارت های ارتباطی موفق بوده، سرنوشت دردناکی برای او رقم خورده و در نهایت، به قتل رسیده است.