عنوان «اصالت ماهیت» با نام شهاب الدین سهروردی در فلسفکه اسلامی از زمان صدرالمتألهین تا امروز گره خورده است. اما مسأله از جهاتی دچار ابهام و قابل بررسی است: اصالت ماهیت یعنی چه و چگونه تصویر می شود؟ نظریه یا نظریات مقابل آن چیست؟ سهروردی چه عقیده ای در این باب داشته است؟ کجا و چگونه و با کدام دلایلی نظر خود را ابراز نموده است؟ مخالفان او چه پاسخی داده و چه دلایلی آورده اند؟ حق با کدام طرف است؟ چه توجیهاتی درباره نظر منسوب به سهروردی صورت گرفته و تا چه حدودی موجّه است؟ آیا طرح نظریه ای جدید در این مسأله تاریخی فلسفی اسلامی میسر است؟ این پرسش ها و برخی دیگر در این وادی مطرح یا قابل طرح و شایسته تحقیق است. این مقاله سعی دارد، در حدی که بضاعت نگارنده و ظرفیت مقاله ایجاب می کند، به این پرسش ها پاسخ دهد و اهتمام ویژه ای نسبت به آخرین پرسش دارد.