هزینه های تحقیق و توسعه نه تنها محرک رشد کسب وکار و معیار توسعه یافتگی اند بلکه می توانند نقش بسزایی در افزایش سودآوری و ثروت سهامداران ایفاء نماید. اما در کشورهای درحال توسعه، ریسک عدم موفقیت سرمایه گذاری و نیز نگرانی از شکست به واسطه توان مالی پایین این کشورها، عاملی بازدارنده در تخصیص بودجه مناسب به این بخش است. از طرف دیگر فناوری های نوین میان رشته ای مانند ربات ها هرچند توانسته اند به شکلی توان افزا از پیشرفت های رشته های متعدد، جهت ارائه محصولات هوشمند استفاده نمایند؛ اما مطالعه مدل های تحقیق و توسعه در این حوزه ها، نشان از تعداد دفعات زیاد بازبینی ایده ها و درنتیجه هزینه زا، زمان بر بودن آن ها دارد، حال آنکه محیط های رقابتی نیازمند سرعت در پاسخگویی به تغییرات نیاز مشتریان اند. در این تحقیق هدف بهبود فرآیند تحقیق و توسعه از طریق گسترش مدلی یکپارچه با ساختاری منعطف است که بتواند دفعات بازبینی و نیز هزینه و زمان را در کل فرآیند کاهش دهد. از این رو تلاش گردید به موازات حذف مراحل غیر-ضروری طراحی و شبیه سازی، با ایجاد چتر وابستگی متقابل و اصلاح ساختار نیروی انسانی متناسب با آن، امکان انطباق هرچه بیشتر میان اجزاء طراحی شده در حوزه های مختلف میسّر و تعداد ایده های آزمون شده نیز افزایش یابد. با انتخاب روش تحقیق تجربی (آزمایشگاهی)، دو گروه نمونه با حجم 35 عدد ربات در هر دسته، یکی بر اساس تنها مدل یکپارچه موجود و دیگری مبتنی بر مدل پیشنهادی تحقیق ساخته شدند. درنهایت تحلیل یافته های با استفاده از نرم افزار Analyse-it نشان داد، نه تنها توسعه بر اساس هر دو مدل، با توجه به ضریب اسپیرمن از اعتبار قابل قبولی برخوردار است؛ بلکه آزمون مقایسه میانگین گروه ها ازلحاظ دفعات بازبینی، هزینه و زمان از طریق آماره Z ، تأیید می نماید یکپارچگی و چابکی مدل پیشنهادی جهت فرآیند تحقیق و توسعه در مقایسه با مدل موجود مناسب تر است.