آسیب شناسی آموزش های زیست محیطی در وزارت آموزش و پرورش ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی آموزش های زیست محیطی در وزارت آموزش و پرورش طراحی و اجرا گردید. روش انجام این پژوهش پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کارشناسان وزارت آموزش و پرورش بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 169 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش تعیین گردید و با توجه به نرخ بازگشت پرسشنامه ها که86% بود، تعداد 145 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مُدل ویس بورد بود که دارای دو بخش جمعیت شناختی و سؤالات اصلی  تعداد بیست و دو سؤال بود، که به دلیل اپیدمی بیماری کرونا به صورت مجازی در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آماری کُلوموگراف اسمیرنف، آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و همچنین آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد. نتایج نشان داد که شش عارضه اهداف، ساختار، پاداش، مکانیزم های مفید، ارتباطات و رهبری از جمله عارضه های مربوط به آموزش های زیست محیطی در وزارت آموزش و پرورش بودند که در این بین وضعیت عارضه اهداف، نسبت به سایر عارضه ها در شرایط نامناسب تری قرار داشت. بنابراین نتیجه گرفته می شود که مدیران ارشد وزارت آموزش و پرورش باید به اهداف در جهت بهبود آموزش های زیست محیطی توجه بیشتری نمایند.