یکی از دغدغه های کشورهای در حال توسعه در صحنه تجارت جهانی پایین بودن قدرت رقابت در آن ها می باشد. با توجه به اهمیت راهبردی بنگاه های تولیدی در اقتصاد ملی و استانی به دلایلی از جمله داشتن سهم بسیار مهم در اشتغال، مشارکت در توسعه منطقه ای، توسعه تجارت بین المللی و ...، از مهم-ترین تصمیمات سازمان ها، توجه به انتخاب حالت ورود در روند بین المللی شدن شرکت ها می باشد. تجربه ورود به بازار بین المللی به عنوان یک محرک در گسترش جهانی شرکت است. هدف از انجام مقاله حاضر طراحی مدل بومی استراتژی های ورود شرکت های ایرانی به بازارهای بین المللی است. پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی و از حیث هدف کاربردی است. پس از مرور مبانی نظری و پیشینه ی پژوهش با استفاده از نظر 15 نفر از خبرگان بازاریابی و اساتید دانشگاهی که حداقل دارای 15 سال سابقه فعالیت های اجرایی و پژوهشی در حوزه بازاریابی بین الملل بودند با روش دلفی فازی ابعاد و مؤلفه های کلیدی شناسایی شدند. سپس به طراحی مدل با تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری فازی جهت ساخت مدل بومی ورود به بازارهای بین المللی استفاده شد. آن گاه با استفاده از پرسش نامه مقایسات زوجی و طیف یک تا چهار فازی مثلثی و تکنیک آزمایشگاه ارزیابی و تحلیل تصمیم گیری (دیمتل) فازی به بررسی شدت ارتباطات بین ابعاد تحقیق پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد بُعد حمایت دولت تأثیرگذارترین بُعد و استراتژی های ورود به بازارهای بین المللی تأثیرپذیرترین بُعد در میان ابعاد مورد بررسی مقاله حاضر شناخته شدند. نتایج مقاله حاضر می تواند دید جامعی را به محققان و شرکت های با هدف بین المللی شدن و ورود این بازارها ارائه نماید.
