در مطالعة حاضر، ابتدا بررسی تطبیقی از سیاستهای فراملّی و ملّی، فرایند توسعة فضایی محلّة حاشیهنشین عین 2 اهواز انجام و سپس الگوی توسعة فیزیکی منطقه در دورة زمانی 75ـ 1335 و همچنین وضع موجود کاربری ارا ضی این محلّه بررسی گردید. نتایج حاصله نشان میدهد که اتّخاذ سیاستهای مبتنی بر رشد اقتصادی دهههای 60 ـ 1950 در ایران و به تبع آن جنگ تحمیلی، اثرات مستقیم و تأثیرگذاری بر روند پیدایش و توسعة حاشیهنشینی در اهواز نهاده است. از سوی دیگر، اثرات شکلگیری هسته (هستههای) اوّلیّه بر ا لگوی گسترش بعدی مشخص گردید. در بررسی نحوة استفاده از اراضی نیز کلیّه کاربریها کمبود محسوسی را نسبت به شاخصهای استاندارد نشان دادهاند.