رابطه بین گرایش به یادگیری مادام العمر با رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر گمیشان

چکیده

یکی از حوزه هایی که موجب افزایش رضایت شغلی معلمان می شود مقوله یادگیری و به ویژه گرایش به یادگیری مادام العمر است. پژوهش حاضر با هدف سنجش رابطه ء بین گرایش به یادگیری مادام العمر با رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر گمیشان صورت پذیرفت. این پژوهش، از لحاظ ماهیت از نوع پژوهش های کمی با روش توصیفی- همبستگی می باشد.  جامعه ء آماری این پژوهش شامل کلیه ء  معلمان زن مقطع ابتدایی شهرگمیشان، در سال تحصیلی 97- 96 و به تعداد 125 نفر می باشد که از آن میان به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک، 86 نفر انتخاب شدند. از بین 7 مؤلفه ء گرایش به یادگیری مادام العمر، چهار مؤلفه ء: خود مدیریتی، فرایادگیری، ابتکار و نوآوری و قابلیت جمع آوری اطلاعات، رابطه ء مثبت و معناداری با رضایت شغلی به دست آوردند و سه مؤلفه ء دیگر ؛یعنی قابلیت تصمیم گیری، خودتنظیمی و خودکنترلی، رابطه ای با رضایت شغلی نشان ندادند. همچنین از بین مؤلفه های گرایش به یادگیری مادام العمر، بیشترین میانگین متعلق به مؤلفه ء ابتکار و نوآوری (91/2) و کمترین میانگین متعلق به مؤلفه ء قابلیت جمع آوری اطلاعات (35/2) بوده است.