علی اکبر اسفندیاری کلایی

یکی از حوزه هایی که موجب افزایش رضایت شغلی معلمان می شود مقوله یادگیری و به ویژه گرایش به یادگیری مادام العمر است. پژوهش حاضر با هدف سنجش رابطه ء بین گرایش به یادگیری مادام العمر با رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر گمیشان صورت پذیرفت. این پژوهش، از لحاظ ماهیت از نوع پژوهش های کمی با روش توصیفی- همبستگی می باشد.  جامعه ء آماری این پژوهش شامل کلیه ء  معلمان زن مقطع ابتدایی شهرگمیشان، در سال تحصیلی 97- 96 و به تعداد 125 نفر می باشد که از آن میان به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک، 86 نفر انتخاب شدند. از بین 7 مؤلفه ء گرایش به یادگیری مادام العمر، چهار مؤلفه ء: خود مدیریتی، فرایادگیری، ابتکار و نوآوری و قابلیت جمع آوری اطلاعات، رابطه ء مثبت و معناداری با رضایت شغلی به دست آوردند و سه مؤلفه ء دیگر ؛یعنی قابلیت تصمیم گیری، خودتنظیمی و خودکنترلی، رابطه ای با رضایت شغلی نشان ندادند. همچنین از بین مؤلفه های گرایش به یادگیری مادام العمر، بیشترین میانگین متعلق به مؤلفه ء ابتکار و نوآوری (91/2) و کمترین میانگین متعلق به مؤلفه ء قابلیت جمع آوری اطلاعات (35/2) بوده است.