پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات رهبری تحول گرا و تبادلی بر رفتار نوآورانه با نقش تعدیلگر توانمند سازی روانشناختی (مورد مطالعه:دانشگاه آزاد واحد اصفهان) انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان شاغل در دانشگاه آزاد اسلامی واحداصفهان به تعداد1000تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 287 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند، به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد رهبری تحولی و تبادلی باس و آولیو(1995)، توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر(1995) و پرسشناه رفتار نوآورانه جانسن(1997) استفاده شد روایی سازه پرسشنامه با روش تحلیل عاملی تأییدی، روایی صوری توسط تعدادی از جامعه آماری و روایی محتوایی آن نیز توسط متخصصان حوزه مورد بررسی قرار گرفت.پایایی این پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ و با مقدار 0.804 مورد تایید قرار گرفت.تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی با استفاده از آماره هایی همچون میانگین و انحراف معیار و در استنباطی با استفاده از معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای اس پی اس اس و وارپ پی ال اس صورت پذیرفت. یافته های حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که رهبری تحولی و تبادلی بر رفتار نوآورانه تاثیر دارد و اثر متغیر توانمند سازی روانشناختی در این ارتباط معنادار نشد.
