انگیزه مؤلف در تدوین این مقاله‘ مبتنی بر شناسایی جنبه هایی از جغرافیای انسانی کشور نواستقلال و مسلمان نشین ترکمنستان است که در همسایگی مرزهای شمالشرقی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. در این راستا نیروی انسانی یعنی جمعیت ترکمنستان از لحاظ خصوصیات کمی و کیفی آن مشتمل بر موضوعات و مسائل جمعیتی‘ اجتماعی‘ فرهنگی و اقتصادی مربوطه مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. دوبلی و مولر به نقش پرقدرت مذهبی – سیاسی جمهوری اسلامی ایران در جهت توسعه یک گستره‘ بزرگتر مذهبی در حد برون مرزی اشاره می نمایند و اظهار می دارند که کشورهای آسیای میانه (مرکزی) و ماورای قفقاز از این موضوع تاثیر می پذیرند‘ بنابراین گسترش اسلام در آینده از مراکش تا اندونزی و از شمال آفریقا تا افغانستان خواهد بود که نمایانگر تغییرات مهم در نواحی و قمروهای جهان می باشد. با توجه به اهمیت جغرافایی کشورهای نواستقلال آسای میانه و خصوصاً ترکمنستان که می توانند از موقعیت جغرافیایی – ترانزیتی جمهوری اسلامی ایران برای دسترسی به آبهای آزاد جهان در چهارچوب قرار داده و موافقت نامه های فیمابین استفاده کنند‘ لذا می دانست که این تحقیق و یافته های آن در توجیه و بررسی برخی از جنبه های مهم و غالب جغرافیای انسانی منطقه موفق باشد.
