به واسطه ارتباط دو طرفه توسعه پایدار و گردشگری پایدار، برای آن که گردشگری بتواند به توسعه پایدار شهر کمک کند، باید اثرات آن در شهر شناسایی شده و مورد توجه خاص قرار گرفته شود و در صورت مدیریت، برنامه ریزی منسجم و کارآمد و در کنار آن با نظر گرفتن مشارکت ساکنان محلی می توان از پتانسیل های آن جهت بهره مندی بیشتر برای دستیابی به توسعه پایدار شهری استفاده کرد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی توسعه گردشگری پایدار شهری در شهرگرگان با استفاده از مدل استراتژیکSOAR صورت گرفته است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی_ تحلیلی بوده و در جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که وجود جاذبه های ملی و بین المللی، وجود مناظرو چشم اندازهای طبیعی با آب و هوای مناسب و مطبوع، آثار و میراث تاریخی- فرهنگی متنوع و پرجاذبه، در کنار سایر مزیت ها و قوت های دیگر در این شهر علاوه بر توسعه گردشگری می تواند درآمد پایداری برای شهر به ارمغان بیاورد. در نهایت عواملی مانند: برنامه-ریزی برای افزایش دادن تعداد مراکز خدماتی، تقویت زیرساخت های گردشگری، امکانات زیربنایی و خدمات-گردشگری، بازاریابی و افزایش فرهنگ پذیرش گردشگر از نتایج مورد انتظار می باشد