افزایش توان مشارکت فضایی دانش آموزان دبیرستانی با تدریس «کارآفرینی و کارگاه تولید»

چکیده

پژوهش های متعددی در زمینه تاثیر آموزش کارآفرینی بر ابعاد شخصیتی و مهارت آموزی دانش جویان انجام شده است و لازم است این توجه نسبت به تاثیر آموزش کارآفرینی بر ابعاد مشارکت فضایی دانش آموزان صورت پذیرد. هدف: میزان تاثیر آموزش کارآفرینی بر مشارکت فضایی دانشآموزان در امور مدرسه و کمک به حل مشکلات آن بررسی شود تا میزان آمادگی دانش آموزان برای مشارکت در فضاهای سطوح بالاتر مانند شهرها، روستاها و محیط زیست، شناخته شود. ابزار گردآوری داده ها برای تحقیق، پرسشنامه در قالب طیف ۵ گزینه ای لیکرت می باشد که بین ۵۳ دانش آموز پایه یازدهم به عنوان گروه آزمایش ۴۷ دانش آموز پایه دهم به عنوان گروه گواه توزیع شد. پایایی پرسشنامه با روش کرونباخ با مقدار 894/0 و روایی آن را کارشناسان خبره دانشگاهی تایید نمودند. از آزمون من ویتنیU برای سنجش تفاوت دو گروه آزمایش و گواه، همچنین آزمون همبستگی برای مقایسه دو گروه در میزان تأثیر آموزش کارآفرینی بر میزان توانمندی مشارکت در امور مدرسه استفاده می شود. فرضیه صفریعنی: عدم وجود تفاوت بین گروه آزمایش و گواه در ۵ متغیر کار تیمی، توان بیان مشکلات و راه حل ها، توان بحث و ارزیابی، مشارکت در امور مدرسه و توان تأثیرگذاری در گروه دوستان و بر اولیای مدرسه، رد شد. نتایج از آزمون همبستگی اسپیرمن بین افزایش توانمندی ها و مشارکت در امور مدرسه نشان داد: گروه آزمایش در این بخش به طور معناداری بهتر از گروه گواه است و آموزش این درس بر متغیر وابسته موثر است و دانشآموزان مایل و قادرند که در مدیریت فضایی مدرسه مشارکت نمایند.